باشگاه کوهنوردان ایلام




قله نشانی از آن است که  میتوانیم که باقدرت اراده وتوان جسممان ؛ زندگی رابه آنچه می خواهیم وآنچه دستانمان قدرت خلق آنرا دارد ،تبدیل کنیم 

قله تشگر (Tashgar)

قله تشگر درارتفاع ۳۲۶۷ متر از سطح دریا درشهر بندر عباس استان هرمزگان قرار دارد. تشگربنا به گفته افراد محلی برگرفته ازسوختن درخت اورس است که درختی شبیه کاج است ومقداری الکل درون آن است که این درخت بر اثرصاعقه ورعد وبرق و چون مستعد سوختن است آتش گرفته و می سوزد.این قله از غرب به روستای سیرمند، از شرق به روستا هماگ، از شمال به روستای شمیل و ازجنوب به روستای سیاهووزاکین منتهی می شود. 

 مسیر آن از بندرعباس و در ۶۵ کیلومتری نرسیده به حاجی آباد است وباید به سمت روستای سیاهو و زاکین آمد و نرسیده به دو راهی به سمت چپ پیچید. 

 مدت رسیدن از بندر عباس به روستای زاکین  تقریبا ۲ ساعت می باشد

 و چند مسیربرای صعود داردکه بهترین آنها روستای زاکین می باشد

 ازروستای زاکین تا پای کار که مسیرآن جاده خاکی با شیب و پیچ های خطرناکی می باشد  تقریبا یک ساعت  با نیسان می باشد وباید توجه داشت وقتی بارش باران باشد دیگر نیسان ها به پای قله نمی روند وآن مسیر باید بدون نیسان رفت وبرگشت نمود.

 ارتفاع روستای زاکین ۱۱۳۰متر است وارتفاع پای قله ۱۶۰۰متر است  و روستای زاکین آخرین آنتن دهی موبایل است که در مسیر یکی دونقطه آنتن دهی دارد از جمله نقطه ای به اسم میداد رز انجیر که آنتن دهی دارد.

 سه چشمه آب در مسیر می باشدبه اسم پره زردی وگداز سوز (گزارسبز ) و  تنبید که آب آنها برای شرب قابل اطمینان نبوده و اسم گزاری آنهابا توجه به رنگ آنها می باشد وباید برای شرب در تمام فصول سال آب به اندازه کافی همراه باشد

 از پوشش گیاهی متنوعی با توجه به تغییرات ارتفاعی واقلیمی بر خوردار است . 

درختان تنومند و سرسبز  سرو کوهی  یا ول، کُنار، بادام کوهی، بنه، ارژن ودرختان دیگر دارد که زیبایی خاصی به آن منطقه ومسیرکوهنوردی داده اند  که بعضی ازآنان قدمت چندین ساله دارند

  از پای قله وشروع کوهنوردی تا کلبه ها ۴ ساعت  است وکلبه ها در ارتفاع ۲۵۰۰متری واقع می باشند   واز سنگ وبرگ درختان خرما ساخته شده اند از  کلبه ها که به کلبه های شب مانی مشهور هستند تا قله ۳ساعت است محل کلبه ها با اینکه منطقه گرمسیری است سرمایش استخوان سوز است باید لباس گرم همراه باشد با توجه به این اطلاعات  به سه طریق می شود صعود کرد.

 ۱- روزاول شب مانی در کلبه ها وسپس روز بعد صعود به قله و فرود از قله تا روستا

 ۲ - روز اول صعود به قله وبعد شب مانی واستراحت در محل کلبه ها وصبح روز دوم فرود به روستا 

 ۳ - روز اول صعود و فرود که قسمتی از آن  هم دررفت وهم در برگشت به شب برمی خورد چون مدت صعود وفرودتقریبا  ۱۳الی ۱۴ ساعت است تنها حسن این روش کوله کشی ندارد وبرنامه یک روزه است

گزارش برنامه:

 روز چهارشنبه ۹۷/۱۱/۱۸ تعداد ۱۰نفر از همنوردان با یکدستگاه اتوبوس VIPاز ایلام حرکت و از مسیر استان خوزستان و شهرهای استان بوشهر عبور کردند و صبح روز جمعه ۹۷/۱۱/۲۰ به بندرعباس رسیدند که صبح آن روز به بندر قشم رفته وپس از گشت وگزاروبازدیداز اماکن وآثارباستانی بعداز ظهر همان روز به روستای زاکین رفته بودند وما سه نفر دیگر که با وسیله شخصی روز سه شنبه ۹۷/۱۱/۱۷از ایلام جهت شرکت در کلاس دانش افزایی کوهپیمایی وسپس صعود به قله تشگر به استان بوشهر رفته بودیم شب سه شنبه به شهرستان برازجان که دوره مذکور در آنجا برگزار میشد رسیدیم و پس از شرکت در کلاس روز جمعه صبح زود به سمت بندرعباس حرکت کردیم و شب ساعت ۱۰ونیم به روستای زاکین رسیدیم وبه جمع سایر همنوردان که خانه ای در روستای مذکور کرایه کرده بودندومنتظر ما بودند پیوستم که پس از آماده کردن کوله و وسایل مورد نیاز آماده برای صعود شدیم ساعت بیدار باش ۲ شب وحرکت بانیسان ساعت ۳نیمه شب سرپرست برنامه اعلام نمود که ماهمه ساعت ۲ بیدار شدیم و ساعت ۳ سوار بریک دستگاه نیسان وبه سمت قله حرکت کردیم که راننده نیسان متاسفانه تعداد ۲۱ نفر سوار کرده بود که باتوجه به اینکه  جاده که پر پیچ و شیب دار بود ودر بعضی جا ها هم گل ولای بود نیسان باکندی حرکت وبا مشکل مواجه بود وما هم اذیت شدیم به هر صورت ساعت ۴ به پای قله رسیدیم که پس از خوش آمدگویی و تعیین سرقدم و عقبدار وخط نگهدار توسط سرپرست برنامه با نام ویاد خداوند منان از راه پاکوپ به همراه راهنمای محلی کوهنوردی را آغاز نمودیم وپس از رسیدن به  اولین چشمه در آنجا صبحانه خوردیم ومجددا کوهنوردی را آغاز وساعت ۸ به کلبه ها که اسم محلی آن بهنه است  ولی به کلبه های شب مانی مشهور هستند رسیدیم ونیم ساعت در آنجا استراحت کرده وسپس کوهنوردی را آغاز نمودیم دربین راه برای یکی از همنوردان مشکلی پیش آمد که مقداری معطل شدیم وکوهنوردی با توجه به مشکل ایشان با کندی انجام میگرفت  وسپس ساعت ۱۲/۳۰به قله رسیدیم.

باد شدیدی درقله درحال وزیدن بودوهوا بسیارسرد بودقله هم برف داشت که حمد وسپاس خداوند را بجا آوردیم وپس از گرفتن عکس شروع به فرود

کردیم. ساعت سه ونیم به کلبه ها رسید م

 ودر آنجانهار را صرف وساعت ۴مجدد از کلبه فرود را آغاز وساعت  ۶/۴۰ به پای کوه که محل ایستادن نیسان ها  که منتظر کوهنوردان بودند رسیدیم به نیسانی که منتظر ما بود سوار  وساعت ۷/۳۰ به روستای زاکین رسیدم  

در آنجا ما با سایر همنوردان خدا حافظی نموده وبا وسیله شخصی خود به بندر عباس آمدیم و شب در آنجااستراحت نمودیم و سایر همنوردان هم به اتوبوس سوار وبه سمت شیراز حرکت کردند که صبح آن روز در شیراز گشتی جهت خرید سوغات وبازدید از آثار باستانی وگردشگری داشته  وبعداز ظهر از شیراز حرکت واز مسیر شیراز به اهواز وسپس ساعت ۱۰ صبح ۹۷/۱۱/۲۲ به ایلام رسیده بودند وما هم شب در بندر عباس استراحت نمودیم و صبح روز بعد در سطح شهر گشتی جهت خرید سوغات داشتیم وساعت ۱۰صبح به سمت بوشهرحرکت کردیم هوابارانی بود و ساعت ۷شب به بندر گنگان رسیدیم  وشب در یک مدرسه در بندرگنگان استراحت  نمودیم. صبح زود روز بعد به سمت ایلام حرکت وباران هم در حال باریدن بود. پس گذشتن از شهرهای استان بوشهر و خوزستان  ساعت ۱۰ شب به ایلام رسیدیم.


در پایان از جناب آقای رحمانی مدیر باشگاه کوهنوردان که این برنامه خوب را تدوین نموده بودندو سرپرست برنامه جناب آقای مسعودی وسرقدم آقای فتح الله عزیزیان و عقبدار جناب آقای عبدالله غیاثی وعکاس برنامه آقای حسینی نسب وسایر همنوردان خانم هاوآقایان وآقای آرامش و راهنمای محلی آقای افشین سالاری ومردم خوب روستای زاکین کمال تقدیر وتشکر رادارم .

عزالدین یاری ۹۷/۱۱/۲۴


به نام یزدان پاک

پنجشنبه  ۲۰ دی ۱۳۹۷ ، ۱۰ ژانویه ۲۰۱۹ ، ۳ جمادی الاول ۱۴۴۰

گروه ۹ نفره از جوانان باشگاه کوهنوردان ایلام پیرو اطلاع رسانی قبلی صورت گرفته توسط باشگاه کوهنوردان به منظور صعود به قله الوند در قالب دو گروه با خودروی سواری به سمت همدان به راه افتادیم.

چونکه در فصل امتحانات هستیم و بچه ها امتحان داشتن به ناچار با تاخیر حرکتمون رو شروع کردیم.

در طول مسیر ایلام به همدان توقف نیم ساعته ای داشتیم و  در این بین آقای رشیدی که صبح قبل از ما به همدان رسیده بود با هماهنگی های استاد رحمانی جهت رزرو جا در کمپ حاضر شده بودند.

ساعت ۴ بعدازظهر به همدان رسیدیم و در پارکینگ گنج‌نامه که هوای بسیار سردی هم داشت با عوض کردن لباس ها و آماده کردن کوله ها حرکت به سوی کمپ الوند که در نزدیکی گنجنامه بود رو آغاز کردیم.

بعد از ورود به کمپ دوستان دور یک میز جمع شدن

شخصا فکر نمیکردم فضای کمپ الوند اینقد خوب باشه، هوای داخل بسیار خوب و گرم، سالن غذاخوری تمیز و مرتب که با گل های زیبایی تزیین شده بود

سالن کمپ الوند

همنوردان کردستانی حاضر در کمپ با خواندن ترانه های کوردی محیط شادی رو برای بقیه کوهنوردان ایجاد کرده بودند.

تا اینکه خواننده محبوب گروه ما وارد صحنه شد و همه رو به وجد آورد و مراسم تا پاسی از شب ادامه داشت.

کمپ الوند قبل از غروب آفتاب

نمای شبانه شهر همدان

صبح  جمعه ۲۱ دیماه با صدای زنگ جواد رشیدی بیدار شدیم ، بعد از خوردن صبحانه آماده رفتن شدیم

حرکت های کششی و نرمش قبل از صعود

ساعت ۷:۱۵ صبح

بسوی قله به راه افتادیم

سرپرست برنامه:جواد رشیدی

راهنما :امین موسی نژاد

سرقدم: محمد امین رضایی

عقب دار: حمید کاکاشه

در مسیر قله‍♂‍♂‍♂‍♂‍♂‍♂‍♂‍♂‍♂

مسیر پر برف و هوای بسیار سردی که اول صبح بر دامنه الوند حکمفرما بود آزار دهنده بود

با گرم تر شدن هوا پیمایش مسیر راحت تر میشد

بعد از ۲ ساعت پیمایش در برف به قله الوند رسیدیم، هوای خوب و همنوردانی عالی این روز رو برای هممون به یاد ماندنی می کرد

عکس گرفتن با دیگر همنوردان در قله

همنوردانی از گروه های دیگر استان ایلام در این عکس حضور دارند

بعد از گرفتن عکس یادگاری مسیر بر گشت را در پیش گرفتیم ودر میسر صدای دلنشین محمد امین رضایی و زمزمه دوستان در این مسیر پوشیده از برف  حال و هوای دیگری  داشت حدود ساعت ۱۱ به کمپ رسیدیم،با جمع کردن وسایل کمپ رو به مقصد گنجنامه ترک کردیم و آنجا سوار خودرو شده به سمت ایلام حرکت کردیم.

در پایان  باید از استاد رحمانی مدیر باشگاه کوهنوردان بخاطر هماهنگی و زحمات این صعود تشکر و قدردانی نماییم.

همچنین از سرپرست برنامه جناب آقای رشیدی که برادرانه با راهنمایی های خود این صعود افتخار آفرین را رقم زدند تشکر میکنم.

در آخر از دوستان عزیزم ممنونم که با همکاری صمیمانه خود یکبار دیگر صعودی دلچسب و ارزنده را در تاریخ باشگاه کوهنوردان ایلام  ثبت کردند ، زنده باد کوه و کوهنورد.

گزارش از مسعود پیری









صعود تیمی  از باشگاه کوهنوردان ایلام در قالب طرح سیمرغ به قله بیرمی  در استان بوشهر 

 زمان اجرا :3 آذر 97

محل اسکان :خوابگاه اهرم 

محل دسترسی :روستای گشی 

قله بیرمی در شمال شهرستان خور موج است .برای صعود به این قله باید به استان بوشهر سفر کرد 

اما چون حرکت ما  از ایلام بود 

پس به ترتیب  نزدیکترین راه بشرح ذیل می باشد 

ایلام 

مهران 

دهلران 

اهواز

ماهشهر

هندیجان

دیلم

شبانکاره

گناوه

برازجان

اهرم

و بعد روستای گشی مسیر اهرم و روستای گشی  

قبل از بوشهر جاده فرعی به طرف

 روستای اهرم  را در پیش گرفتیم تا به اهرم  رسیدیم 

حدود 17 ساعت تا اهرم طول کشید 

در اهرم طبق هماهنگی بعمل آمده مکان مناسبی جهت استراحت تهیه کرده بودیم شب در اهرم ماندیم و ساعت 2 بامداد از اهرم تا روستای گشی با اتوبوس رفتیم .با حضور راهنمایی از روستای گشی در کنار پل نرسیده به روستا آغاز حرکت ما بود ساعت 3:50بامداد 

.مسیر صعود در ابتدا از میان چند باغ (نخلستان )می گذرد بعد از طی حدود یک ساعت به شیب های اصلی صعود می رسیم که دارای چشمه آبی است .

ارتفاع نقطه پیمایش 306 متر از سطح دریاست یعنی شروع از این ارتفاع می باشد 

از چشمه تا خط الرس هم حدود چند ساعت دیگر است که تا قله معروف مورد نظر  6 ساعت بطول انجامید . هفت خان برای این مسیر  تعریف کرده اند که در خان اول نماز صبح را بجا آوردیم و در خان چهارم جهت صرف صبحانه حدود 20 دقیقه توقف نمودیم ادامه مسیر دادیم تا به خان ششم و بعد از پشت سر گذاشتن مسیر خط الرس  طولانی و سنگی  به ارتفاع 1956 متر رسیدیم یعنی ساعت 11:10دقیقه  خدا شاکر شدیم و بعد از استراحت کوتاهی و گرفتن عکس  از همان مسیر برگشت نمودیم هوای پائیزی لطیفی بود اما از خان چهارم تا جاده باران شروع شد که  اذیت کننده نبود حدود ساعت  18 در کنار اتوبوس لباسها را عوض کردیم و بطرف ایلام حرکت نمودیم .این برنامه حدود 14 ساعت رفت و برگشت به قله  زمان برد 

 و راس ساعت یک بعد از ظهر روز یکشنبه چهارم آذر ماه بعد از 17 ساعت دیگر  به ایلام رسیدیم تا یکی دیگر از برنامه خوب را در کارنامه باشگاه به ثبت برسانیم.



سفرنامه صعود به قله برف انبار قم

قله برف انباردر منطقه کوهستانی از فلات مرکزی ایران و بلندترین قله استان قم است که در بخش کهک ودهستان فردو واقع است

برف انبار بسیارنزدیک به مرز استان قم، اصفهان و مرکزی است و از جانب شمال به روستاهای فردو، کهک و کرمجگان از شرق به وسف و احمدآباد، از جنوب به واران و از غرب به قله پلنگ آبی منتهی می‌شود. برف انبار در کوهستانی به موازات کوهستان کرکس و در شمال غربی آن قرار گرفته است وازجنوب به وسیله خط الراسی به قله غلیق متصل می‌شود وجه تسمیه نام قله نیز به علت انباشته شدن برف درفصل زمستان می باشد

مسیر رایج صعود به برف انبارازسمت شمالی آن یعنی دهستان کهک و درادامه روستای فردو است  راه صعود امامزاده بوره می‌باشد که نرسیده به آن سمت راست جاده ای خاکی وجود دارد که از میان درختان باغات به پای قله ومحلی که صعود از آن آغاز می،شود می رسد که چشمه آبی است که پس ازچشمه آب دره ذهاب می باشد که راه پاکوب آن مشخص می باشد که درسمت راست راه تابلویی نصب شده وبعداز تابلوبا شیبی نسبتاتندمواجه میشویم که بعداز شیب به یال قله  می رسیم که یال ادامه پیدا می‌کند با راه پاکوب ومشخص آن که راه یال را ادامه می دهیم تا به قله می‌رسیم از مشخصه های این قله نصب چهار میله بلنددرطول مسیرکه علی رغم مشخص بودن راه پاکوب نشانه خوبی برای صعود می باشند

درادامه صعود به قله دو میر اراک و بازدید از غار نخجیر طبق برنامه ازقبل تعیین شده براتوبوس همراه سوار شده وبه سمت قم حرکت نمودیم که دربین راه برای شام وخواندن نماز توقف کوتاهی داشتیم وپس از خواندن نماز وخوردن شام به سمت قم حرکت کردیم واز قبل با یکی از دوستان که ازایشان تقدیر وتشکر می شود جهت استراحت ومحل خواب درقم هماهنگی کرده بودیم وایشان محلی برای ما در نظر گرفته بودند و درورودی قم منتظر ما بودکه مارا به آن محل که یک حسینه مجهز وخوب باداشتن تمام امکانات دارای سرویس بهداشی وحمام وپتو بودبرد که با توجه به خستگی راه وصعودی که داشتیم محل خوبی برای استراحت بود که بعضی ازهمنوردان بین راه شام نخورده بودند شام خوردند وپس از استراحتی کوتاه وخوردن شام و به زیارت رفتند سرپرست برنامه بیدار باش را ساعت ۵ وزمان حرکت به سمت قله راساعت ۶ صبح اعلام نمودند همنوردان شب در حسینه که محل مناسبی از هرجهت بوداستراحت وخوابیدند وساعت ۵ بیدار وپس از خواندن نماز وخوردن صبحانه دراتوبوس سوار وبه سمت روستای فردوحرکت نمودیم که مقداری بعلت اینکه باید راننده اتوبوس به پایانه قم جهت زدن ساعت مراجعه نمود با تاخیر حرکت نمودیم  پس عبور از جمکران و دهستان کهک به روستای فردو رسیدم ودوستان اسلام آباد در میدان خروجی روستا منتظر ما بودند وبا اتوبوس چون جاده آسفالت بود به سمت امامزاده حرکت نمودیم وقبل از امام زاده در ورودی جاده خاکی که به سمت قله می رود اتوبوس را پارک وبا نیسان که مقداری هم تا آمدن نیسان معتلی داشتیم از میان جاده باریک وخاکی باغ تا چشمه آب که محل کوهنوردی می باشد رسیدیم که ابتدای دره می باشد هوا هم هوای خوب ومناسب وآفتابی بود 

سرپرست برنامه آقای رحمانی صحبت کوتاهی نمودند وسر قدم و خط نگهدار و عقبدار را مشخص واز همان مکان ساعت ۹/۳۰کوهنوردی را آغاز نمودیم که در این برنامه ۲۹نفر بودیم که ما وهمنوردان اسلام آباد شرکت داشتیم که پس از عبوراز دره وسپس شیب پیش رو در یال کوه صبحانه را صرف نمودیم وپس از خوردن صبحانه واستراحت کوتاهی به کوهنوردی ادامه وبراثربارندگی روزوشب قبل  دامنه قله وقله را برف فرا گرفته بودهرچه به سمت قله می رفتیم هواسردتر میشد که همنوردان لباس های گرم پوشیدندکه درمیان برف از راه پاکوب آن که راه خوبی هم بود  ساعت ۱۲/۳۰ به قله رسیدیم نیم ساعتی در قله بودیم هوای قله سرد بود ورو به ناپایداری می رفت که همنوردان از قله وهمچنین طبیعت ومناظر اطراف عکس گرفتند ودر قله پناهگاهی وجودداشت واز پناهگاه هم بازدید وسپس فرودرا آغازنمودیم ودر بین راه  استراحتی کوتاه داشته که ساعت ۲/۳۰ به نزد راننده ماشین نیسان که منتظرما بود رسیدیم  وسوار برنیسان شده وبه سمت اتوبوس آمدیم وبلا فاصله سوار اتوبوس شدیم وبه سمت ایلام حرکت کردیم دربین راه در یک رستوران برای نهار ونماز توقف نمودیم که پس ازخوردن نهار و خواندن نماز به سمت ایلام حرکت کردیم که بازبرای نماز وشام توقف های داشتیم که ساعت ۳/۴۵به شهر ایلام رسیدیم وهمه همنوردان یکی از برنامه های طرح سیمرغ طرح ۳۱قله را به پایان رساندند

 سرپرست برنامه :باقر رحمانی  

مسول فنی: نریمان جمشیدی

 سرقدم : ستار   طالبی 

خط نگهدار: علی مسعودی 

عقبدار  :عزالدین یاری 

 عکاس : سید سعید حسینی نسب 

درپایان از همه همنوردان آقایان وخانم ها و عوامل برنامه ومسولین اجرای برنامه و پیشکسوتان وجوانان که دراین صعود موفقیت آمیز شرکت وهمراهی وهمکاری داشتندکمال تقدیر وتشکر بعمل می آید

عزالدین یاری ۹۷/۸/۱۹




گزارش صعود به قله دومیر استان مرکزی روز چهارشنبه 16 آبان  ۹۷جبهه غرب ( مزوش 3505 متر )پاییز 

باشگاه کوهنوردان ایلام 

باشگاه کوهنوردان سیوان 

مختصری از کوه دومیر :

در شرق شهر دلیجان کوهی سر به فلک کشیده با ابهت ، پرصلابت و سترگ به نام دومیر با ظاهری چشم نواز و محصور کننده که تجسم واقعی آن ، همان چیزی است که از واژه کوه به نظر می آید. ارتفاع بالغ بر 3505 متر که به واسطه این بلندای رفیعش بلند ترین کوه استان مرکزی یا بهتر بگوییم بام این استان و مایه غرور و افتخار مردمان این خطه از کشور است.

خصوصیات طبیعی و جغرافیایی:

منطقه کوهستانی دومیر با جهت شمالی جنوبی از کوه های صخره ای ، دره های عمیق ، تپه ماهورها و ارتفاعات به هم پیوسته تشکیل یافته که دامنه تغییرات ارتفاعی آن بین 2500 تا 3500 متر متغیر میباشد. بر روی جناح گوناگون خط الرأس های کوه دومیر قلل مرتفع بسیاری وجود دارند که غالباً توسط صخره ها و دیواره های عظیم احاطه شده از آن جمله می توان به قلل انگوره و مارفیون که دارای ارتفاعی بیش از 3000 متر می باشند اشاره کرد.

قله دومیر دارای شکلی تقریبا هرمی شکل می باشد که از سمت شمال غرب به روستای مزوش و سینقان ، شمال شرق به مشهد اردهال و روستای نشلج ، از جنوب غرب به روستای قالهر و توت و از شرق به روستاهای مرق ، اسحاق آباد و نیاسر محدود شده است. برای دسترسی به بلندیهای دومیر می توان از منطقه ها و روستاهای مختلف بسته به هدف و روش صعود بهره جست اما بهترین و نزدیکترین و در عین حال ساده ترین مسیر دستیابی به قله ، روستای مزوش می باشد .

صعود به قله دومیر در زمستان به دلیل پذیرای حجم سنگینی از برف و جنس صخره ای آن با کمی دشواری همراه است و همراه داشتن لوازم حرفه ای کوهنوردی تا حدودی ضروری است.

گزارش صعود چهارشنبه ۱۶ آبان ۹۷ :

مطابق برنامه و هماهنگی با تعداد۲۵ نفراز اعضاء شرکت کننده ، ساعت ۱۸ عصر روز سه شنبه ۱۵ آبان از مبداء با یک اتوبوس به طرف روستای مزوش از توابع شهرستان دلیجان رهسپار شدیم .

10 کیلومتر جاده را مستقیم ادامه داده و با دیدن تابلو توت - مزوش به سمت جاده فرعی راست پیچیده و روستای توت را پشت سر گذاشتیم و پس از گذر از باغات حاشیه جاده ، اول ورودی مزوش به جاده خاکی معدن وارد شدیم. با طی 6 کیلومتر جاده خاکی و گذر از آغل گوسفندان و تجهیزات معدن اول دره ( دره دومیره ) ساعت۷:۰۰ رسیدم

و ساعت ۸:۰۰ با کوله سبک و سرقدمی خانم احمد بیگی پیمایش از دره دومیره در ارتفاع 2613 متری را شروع کردیم.

بعد از چند درخت بید روی پاکوب سمت راست وارد شده و با گذر از چند آب بند

با زمان یک ساعت پیمایش ، استراحت کوتاهی کرده ، با وجود بارش برف و هوای سرد پائیزه  که با احتیاط تا محل گوسفند سرا در ارتفاع 3030 متری را پیمایش کردیم.

و با جمعی از همنوردان شهرهای اسلام اباد و ساوه که با خوش و بشی کرده و تا اول یال شمالی قله در ارتفاع 3082 متر ، ادامه مسیر دادیم ضمن استراحت کوتاه و بستن گتر ، ساعت 10:20  یال منتهی به زیر گرده قله را پیمایش کردیم.

یک ساعت و ربع پیمایش مسیر یال بطول انجامید ساعت 11:35 در ارتفاع 3346 متر زیر گرده قله استراحت کوتاهی کرده و با پیمایش گرده ، ساعت 12:05 به چکاد دومیر رسیدیم. ( با GPS ما ارتفاع قله ۳۵۰۵ متر اندازه گیری شد. )

باوجود برف با ارتفاع بیش از ۱۰ سانتیمتر مسیر دره را با احتیاط زیاد پایین آمدیم ساعت 13:55 به محل گوسفند سرا رسیدیم و مشغول خوردن نهار شدیم پس از آن ساعت 14:30 از دره دومیره تا کنار ماشین را پیمایش کرده و ساعت 16 سوار بر اتوبوس شدیم  و با روحیه ای شاد و خاطره ای خوش به سمت استان قم  حرکت کرده

نکات :

ارتفاع صعود از دره دومیره تا قله 870 متر

مسافت طی شده از دره دومیره تا قله 4460 متر

زمان مصرف شده تا قله:

با توجه به شرایط صعود و وجود برف در منطقه : ۴ ساعت ۱۲ دقیقه

در بعضی از نقاط مسیر دره دومیره آب به چشم می خورد.

قبل از دره کنار تجهیزات معدن دستشویی موجود است.

برای صعود از یال غربی قله از کنار تجهیزات معدن و قبل از دره دومیره می توان صعود کرد که این مسیر در کل 2 کیلومتر کمتر از مسیر دره است.

بهترین فصل صعود ، بهار و زمستان قله است.

قله شامل چهار جبهه صعود است

1 - جبهه شرق ( روستای مرق ) 

2 - جبهه شمال ( روستای نشلج ) 

3 - جبهه جنوب ( روستای قالهر ) 

 4 - جبهه غرب ( روستای مزوش )

لازم به ذکر است قله مابین دو استان مرکزی و اصفهان قرار دارد.

سامان رضایتی

غار چال‌نخجیر:

 غاری واقع در شهر مابین نراق و دلیجان در استان مرکزی کشور ایران است. این غار در میان راه دلیجان به نراق و در منطقه‌ای به نام چال‌نخجیر، و در دامنه کوه تخت واقع شده‌است. غار در سال ۱۳۶۸ به دست چوپان‌های نراق کشف شد. قدمت غار حدود ۷۰ میلیون سال تخمین زده می‌شود و جزء غارهای آهکی و زنده دنیا محسوب می‌شود. غار چال‌نخجیر از جمله غارهای طبقاتی است و از سه طبقه تشکیل شده‌است. علت شکل‌گیری غار، حرکت گسل معیبوده‌است که در منطقه کارستی واران وجود داشته و از نظر زمین‌شناسی دوره تشکیل آن باالیگوسن پایانی می‌رسد. حدود ۹۵٪ از دیواره‌های غار پوشیده از رسوبات آهکی و مابقی سنگی است. تاکنون ۱/۲۰۰ متر از غار برای بازدید عموم کف‌سازی، ایمن‌سازی و نورپردازی شده‌است. گفته شده‌است که در انتهای غار دریاچه‌ای هست که امکان قایقرانی در آن وجود دارد، اما به‌طور کلی شناسایی نشده‌است. منحصر به فرد بودن نهشته‌ها، دسترسی آسان به غار، خودترمیمی به دلیل زنده بودن و تهویه مناسب هوای درون غار از ویژگی‌های خاص غار می‌باشد. این غار در سال ۱۳۸۴ خورشیدی در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسید.





ویژدرون 

درفاصله ۲۰کیلومتری شهرایلام درجبهه جنوبی سدزیبای چم گردلان دره زیبایی با دیواره های سنگی بلند قرار دارد که تا روستای گلان در صالح آباد ادامه دارد . این دره که ارتفاع آن به بیش از صد متر به نظر می رسد،از دیر باز تا کنون تنوع گیاهی و  جانوری نظر گردشگران خصوصا شکار چیان محلی را به خود جلب کرده است.به گفته افرادقدیمی درون این دره انواع جانوران اعم ازخرس-پلنگ- گرگ- گراز و.وجودداشته است .که متاسفانه توسط نابخردان اسلحه بدست  دشمنان محیط زیست  اثری از حیات وحش دیده نمیشه و صدای پرنده ای به گوش نمیاد . اگر  شاعران ایلامی در وصف این دره شگفت انگیز شعرها سروده و با آوای دلنشین خویش خوانده اند.حال وروز گذشته این دره را بیان نموده اند  بنا به گفته بعضی از افراد محلی در دیواره های صعب العبور دره کندو های عسل فراوان  نهفته بود که باز از دستبرد این جنس دو پا در امان نماندن و آثاری از آنها باقی نیست  هر چند  که  دستیابی به  آ نها ساده نبود و  نیست .سرسبزی و سر  زندگی  پائین دست دره  هم به علت وجود سد چم گردلان تا حدودی از بین رفته که  امروز مانند گذشته آب چندانی در مسیر دره وجود ندارد و تنها نشت آبهایی از سد در آن جاریست.به نظر می رسد این تنگه طی سالیان دراز در اثر حوادث طبیعی و زمین شناختی و نیز عبور سیلابهای مهیب به صورت شکافی عمیق در آمده .

دره ویژدرون دارای زیبایی خاص خود است که دستیبابی به هر قسمت و ناحیه آن نیاز به زمان زیادیست طراح زیبایی ها  در هر گوشه از آن به نحوشایسته ای نقش آفرینی کرده 

چمن زارها ؛شکافها ؛آبشارها ؛دیواره ها صدای مهیب آب رودخانه زوزه باد که به قولی پیچش دره و وزش باد آنرا ویژدرون نامیده که وجه تسمیه آن تا حدودی به زبان کردی شاید  همین مورد باشد .






محل اجرای برنامه : شهرستان  کامیاران  روستای پالنگان  

  سرپرست برنامه : علی مسعودی 

 محل تجمع :میدان شهدا پارک ملت روبرو دادگستری ایلام

هماهنگ کننده :حسین شادمان

راهنمای برنامه :جابر کاکایی

  مدیر فنی :نریمان جمشیدی

سرپرست بانوان ؛ثریا احمدبیگی

 عکس و فیلم : از جابر کاکایی 

وسیله نقلیه :اتوبوس 

ساعت حرکت:7و 30 دقیقه صبح روز پنجشنبه میدان شهداایلام )

برگشت روز جمعه ساعت 15


















صعود به قله سنبران 4150 متر-

برنامه ۲روزه انجمن و باشگاه کوهنوردان ایلام 

پنجشنبه 15و جمعه 16شهریور ماه 97

سرپرست برنامه :باقر رحمانی 

تعداد افراد :13نفر  

راهنما :از درود مرتضی داوری 

با همراهی علی قدبیگی 

بر اساس برنامه تنظیمی سه ماهه تابستان باشگاه صعود به قله سن بران اشترانکوه در دستور کار بود که نظر  به اینکه بعد از برنامه صعود به قله آرارات افتاده بود  یک هفته به تاخیر افتاد 

پس از مدتها انتظار این سفر، بالاخره شرایط صعود آماده شد.

بعد از ثبت نام  تعداد افرادی که آمادگی خود را اعلام کردند  به 17 نفر رسید که ابتدا مینی بوسی تهیه و در پایان ثبت تعدادی بخاطر مشکلات انصراف دادند  13 نفر  شدیم که با پیشنهاد همنوردان مینی بوس را کنسل و با 4 دستگاه ماشین سواری قرار شد به این سفر بریم .برنامه ریزی کامل بعمل آمد و افراد بین ماشین ها تقسیم شدند و همراهانی که در ماشین ها بودند مشخص و شماره تماس صاحب ماشین ها در اختیار اعضا قرار گرفت و روز موعود فرا رسید .

ساعت  7 صبح میدان شهدا محل تجمع و حرکت ما بود  .که بعد از اینکه همه دوستان حاضر شدن و سر نشینان ماشین ها انتخاب کوله ها را در جعبه قرار دادیم و بعد از اینکه همه سوار شدن با 15 دقیقه تاخیر حرکت کردیم .ساعت 7و 15 دقیقه صبح روز پنجشنبه 15 شهریور ماه 97 از مسیر ایلام به شباب و مله مازگ و پل سیمره در محل پل سیمره توقفی کردیم وقتی همه رسیدن مجددا به راه خود بطرف خرم آباد ادامه دادیم در مسیر جاده کرمانشاه به خوزستان جاده باریک و نامناسب و تا حدودی   شلوغ بود این 60 کیلومتر را از پل سیمره تا کوهدشت بسختی  پشت سر گذاشتیم .به محل پارک کوهدشت رسیدیم در آنجا جهت صرف  صبحانه توقف نمودیم .بعد از صبحانه و استراحت کوتاهی ادامه مسیر دادیم در بین مسیر پلیس ها با ماشین شخصی در کنار جاده کمین کرده بودند ابتدا آقای مویدی را  و بعد از آن آقای رستمی جهت سبقت دویست هزار تومان جریمه کردند به هر بهانه ای رانندگان را جریمه می کردند.

مسیرمان تا درود بود و بعد از آن با راهنما هماهنگی کردیم هوا آفتابی و گرم بود . ساعت 13 به  میدان آزادگان درود رسیدیم . ناهار را در پارک آزادگان  صرف نمودیم و دو ساعتی در پارک ماندیم بعد از صرف ناهار دوستان درودی آقا علی قدبیگی و آقای مرتضی  داوری هم به ما پیوستند هر چند قبلا صعود اشترانکوه داشتیم اما لازم دانستیم که راهنمای محلی باشد و همچنین یکی از افراد بومی را هم جهت نگهبانی کوله ها در روز صعود همراه ما خود بردیم  . در بین راه در سوپر مارکتی توقف کردیم و تمام مایحتاجی که لازم داشتیم خریداری نمودیم .

ادامه مسیر دادیم تا به دو راهی میان رود رسیدیم که قرار بوداز این مسیر به روستای بیدستانه بریم که متاسفانه دو ماشین از همراهان به در بند رفته بودند ماهم مجبور شدیم به در بند بریم در دربند همه بطرف روستای بیدستانه حرکت کردیم  دیگر مسیر ما روستای طیان نبودجاده  سمت راست یعنی جنوب غربی روستای طیان ادامه دادیم .زیرا نقطه شروع صعود مابرای صعود به قله  سن بران اشترانکوه روستای بیدستانه  بود .

اشتران کوه،رشته کوهی است در استان لرستان که از بلند ترین کوهای زاگرس محسوب می شود. اشتران‌کوه از غرب به شهرستان دورود، از شمال به شهرستان ا و از شرق و جنوب به شهرستان الیگودرز محدود می‌شود.

این کوهستان از شمال غربی به سمت جنوب شرقی امتداد یافته است که قله های جوان و مرتفعی را شکل داده است. بلند ترین قله در این رشته کوه با ارتفاع 4150 متر سن بُران » نام دارد. که یکی از 31 قله طرح فدراسیون می باشد .

 ما به روستای مورد نظر ، مبدا صعود رسیدیم ماشین ها را پارک کردیم و اهالی روستا جمع بودن راهنما با کسانی که الاغ داشتن هماهنگی نمود که کوله هارا تا پناهگاه حمل نمایند.

این روستای کوچک فاقد امکانات است حدود 30 کیلومتری ا واقع شده است و برای رسیدن به آن باید از روستای دربند گذشت، روستای دربند برعکس این روستا و  طیان دارای  سکنه زیاد و امکان و بزرگترین روستای منطقه به حساب می آید و دارای ایستگاه راه آهن است که هرشب ساعت هشت قطار تهران در این ایستگاه توقف دارد. 

همنوردانی که مسیر طیان را انتخاب می کنند می توانند در آنجا خرید کنند زیرا در روستای طیان سوپرمارکت وجود دارد و می توان برخی لوازم مورد نیاز را از آنجا تهیه نمود. این روستای کوچک دارای یک قبرستان است که در شمالی ترین نقطه و بالای روستا قرار دارد. مسیر پاکوب و شروع کوه پیمایی دقیقا در سمت راست قبرستان به صورت کاملا مشخص قراردارد که با عبور از بالای قبرستان به سمت شمال و غرب ادامه می یابد.

راه پاکوب تقریبا مشخص می باشد و در ابتدا به سمت شمال غربی و غرب ادامه مسیر داد

قبرستان طیان - ابتدای مسیرکوه پیمایی

فاصله روستا تا جانپناه گل گل حدود 3 تا 3/5 ساعت است که ما از مسیر روستای بیدستانه رفتیم .

در روستا منتظر ماندیم تا با بار برها هماهنگی نمایند راهنمای ما در این گیر و دار بود که یکی از جوانان روستا که از نظر مغزی کم داشت دور ور ما می چرخید. این جوان مرتب می خواست خودش را نشان دهد که یک دفعه به روی پشت بام رفت کنار ترانس برق فشار قوی و طنابی که به پایه آن بود باز کرد و بلند شد با یک دست سیم ترانس را گرفت متوجه فاز بعدی نبود که با جرقه زدن برق در همان بالا خشکش زد و بعد از چند ثانیه از آن بالا که ارتفاعش حدود 4 متر میشد پرت شد به کناره پشت بام و بعد داخل کوچه که مردم اهالی با داد وفریاد روی جنازه اش حاضر شدن و با ماشین یکی از اهالی  او را انتقال دادن به در بند که حدود 5 کیلومتر فاصله داشت ما هم در این گیر و دار بلاتکلیف ماندیم چون برادر صاحب الاغ ها بود که دچار حادثه شد در نهایت یکی از اهالی روستا که تراکتوری داشت آمدو گفت با تراکتور کوله را تا مسافتی که جاده داره  می برم و شما هم حرکت کنیدکه در اینجا ماندن شما صحیح نمی باشد .پیشنهاد خوبی بود کوله ها را تحویل دادیم و با راهنما از مسیر شمالی روستا براه افتادیم (در حالیکه مسیر ما دره بود.) همگی نگران اتفاقی که پیش آمده بودیم بویژه خواهران همراه که خیلی نگران بودن و گریه می کردند .حدود یک ساعت ونیم  حرکت کردیم و تراکتور هم از مسیر جاده  به منطقه مورد نظر رسید دیگر تراکتور با توجه به پایان جاده توقف نمود اتفاقا دو نوجوان که کوله کوهنوردان دیگر را به پناهگاه گل گل برده بودن در برگشت به ما رسیدن و صاحب تراکتور که از بستگانش بود کوله های ما را به آنها داد و تا پناهگاه  دیگر کوله کشی نداشتیم .بعد از ساعتی ادامه مسیر به پناهگاه رسیدیم. جای همه مان در پناهگاه می شد و دیگر چادر نزدیم و بعد از استراحت کوتاهی چند نفر از جوانان روستا آمدن و خبر دادن که حال جوان برق گرفته بد نیست و خطر مرگ رفع شده خدا را شکر کردیم .


شامی تهیه و بعد از صرف شام دورهم بودیم از استانهای دیگر هم کوهنوردانی حضور داشتند برنامه روز بعد  ساعت حرکت 3بامداد بیدار باش و  ساعت 4 حرکت اعلام شد.کوله های بزرگ را جمع و جور کردیم ودر گوشه ای گذاشتیم و هر کدام کوله ای سبک آماده نمودیم .و خوابیدیم اما متاسفانه کوهنوردانی که تازه می رسیدن رعایت نمی کردند و با سر وصدا مانع استراحت ما بودند .صدای زنگ گوشی ها بصدا در آمد و بیدار شدیم و بعد از تهیه صبحانه یکی از دوستان درودی که بعنوان نگهبان  همراه آورده بودیم . نزد کوله ها گذاشتیم(متاسفانه در کوهنوردی امنیتی که بود از بین رفته و کوله و چادر که قبلا در امان بودن الان دیگر آن هم از بین رفته )  و به کنار چشمه رفتیم .در کنار این پناهگاه چشمه ای پر آب و زلال و سرد وجود داره که سالهای قبل آبش زیاد بود اما متاسفانه بعلت کم شدن بارشها آب دیگر از لوله ها جاری نیست فقط در پائین منبع آبی روان است . ظرفهای خالی را پر کردیم زیرا  بعد از چشمه گل گل دیگر در مسیر قله تا برگشت آب نیست .راهنما آقای مرتضی داوری در مسیر قرار گرفت و 12 نفر ما هم پشت سر ایشان در صف منظمی مسیرپاکوبی نه کاملا مشخص ولی با راهنمایی خوب آقا مرتضی و با دقت قابل تشخیص ایشان به ابتدای یالی به نام گرده ماهی رسیدیم .یال  گرده ماهی را در پیش گرفتیم .ساعت 4و 15 دقیقه بود .شب بود و تاریکی دید خوبی نداشتیم .در طول مسیر با استراحت های کوتاه نفسی می گرفتیم و ادامه می دادیم .شیب  حدود 45 درجه ای بود به سنگ مثقال رسیدیم .نماز صبح را ادا نمودیم و بعد از استراحت کوتاهی ادامه مسیر دادیم تا اینکه کم کم روشنایی از شرق پدیدار شد و چراغ  پیشانی ها را خاموش کردیم. چیزی به جانپناه نمانده بود . اما شیب تند نفسمان گرفته بود نفس ن به جانپناه چال کبود  رسیدیم حدود ساعت 7و 20 دقیقه بود تا ساعت 8 استراحت کردیم و چایی و صبحانه و تنقلاتی انرژی گرفتیم و بقیه مسیر

از چال کبود دو مسیر برای رسیدن به قله وجود دارد یکی قیف سنبران که فنی و بسیار سخته ودر زمان بارش نیاز به بستن گتر و گرامپون است و دارای شیبی زیاد که برای جمعیت زیادبا توجه به ریزش سنگ  پیشنهاد نمیشه که به یال مشرف به قله می رسه .

دیگر یال چپ چال کبود که ابتدا پاکوب خوبی با شیب ملایمی دارد

 ما این مسیر را انتخاب کردیم با رسیدن به یال دست به سنگ شروع شد باتون ها را جمع کردیم و با احتیاط کامل به ارتفاعات رسیدیم صخره ها را پشت سر گذاشتیم تا با استعانت از خداوند متعال و همراهی دوستان ساعت 10 و 20 دقیقه به قله رسیدیم .خدا را شکر نمودیم بخاطر این همه زیبایی که در اطراف مشاهده میشد دریاچه زیبای گهر و قله های دیگر اشترانکوه و چال کبود در پائین دست و روستاها و احساس خوبی داشتیم نشستیم و با آرامش کامل عکس و فیلم گرفتیم و بعد از آن تنقلات و آب و چایی و حدود ساعت 11 و 30 دقیقه مسیر برگشت با همان نظم و ترتیب صعود در پیش گرفتیم و به چال کبود رسیدیم در جانپناه استراحتی کردیم و مجددا مسیر برگشت به .گل گل از گرده ماهی که در برگشت با توجه به شیب تند آن اذیت کننده بود .دو ساعتی بطول انجامید به چشمه گل گل رسیدیم و ناهار را در پناهگاه صرف کردیم و بار برها هم آمده بودن و کوله ها را تحویل دادیم و مسیر برگشت از جانپناه بطرف روستای بیدستانه در پیش گرفتیم ساعت 19 به روستا رسیدیم مردم آبادی خوشحال بودن بخاطر اتفاقی که روز قبل پیش آمده بود .ما هم همچنین سوار بر ماشین هاشدیم و بطرف ایلام برگشتیم تا یکی دیگر از برنامه های خوب در کارنامه باشگاه ثبت و ضبط نمائیم 

در پایان جا دارد که  از همراهان عزیز خواهران گرامی و کسانی که ماشین شخصی خود را  در اختیارمان گذاشتند   تشکر نمائیم .

باقر رحمانی 17 شهریور ماه 97


گزارش برنامه صعود به قله آرارات(ترکیه) – برنامه خارج از کشور باشگاه کوهنوردان ایلام .

زمان اجرای برنامه :28مرداد ماه 97تا 3 شهریور ,97 

قله ی آرارات  ارتفاع ۵۱۳۷ متر

همنوردان شرکت کننده:تعداد 28نفر 

سرپرست برنامه: باقر رحمانی 

راهنمای برنامه : آقای شایقی از تبریز 

سطح برنامه: یک 

، این چهارمین  بار  صعود برون مرزی انجمن و باشگاه کوهنوردان ایلام  می باشد .  پس از صعود به بسیاری از قله های کشورمان مانند دماوند،علم کوه ؛ سبلان، الوند، توچال، شیر کوه ؛اشترانکوه و بیشتر قله های داخلی   … با صعود دومین بار به قله آرارات،که قبل از سال 90   پانزده نفر از اعضای انجمن کوهنوران ایلام به قله آرارات صعود نمودندکه با تاسیس باشگاه  امسال برای دومین بار 28 نفر قله را صعود نمودند  تا بار دیگر  ثابت کنیم که کوهنوردان ایلامی توان و استعداد دارند اما باید مدیریت صحیح صورت گیرد.  

طبق برنامه تنظیمی تابستانه باشگاه کوهنوردان ایلام درپایان  مردادماه برنامه صعود به آرارات داشتیم .معمولا هر سال در برنامه قله ای خارج از کشور در برنامه سالیانه داریم که سال گذشته کازبک بود ودر سال 95 هم قله آراگاتس در ارمنستان و امسال هم با استعانت از خداوند متعال قله آرارات .

می دانیم که مناسب ترین زمان برای صعودبه آرارات،مرداد ماه می باشد .

زمان موعود فرا رسید و ثبت نام آغاز گردید .26 نفر از اعضای باشگاه ثبت  نمودند و دو نفر از همنوردان در کامیاران هم اعلام آمادگی کردند که همراه ما باشند .با باشگاه صاعدان تبریز هماهنگی شد ودر خدمت  جناب آقای شایقی بعنوان سرپرست و لیدر برنامه بودیم .

همگی گذرنامه و مبلغ هزینه اعلام شده و مدارک لازم را تحویل آقای مسعودی بعنوان خزانه دار و هماهنگ کننده دادند .و با توجه به اینکه تعداد مان در حد اتوبوس vip شد .اتوبوسی  از ایلام تا تبریز دربست گرفتیم .ساعت 8 روز 28 مرداد در میدان شهدای ایلام سوار شدیم که تعدادی از اعضای باشگاه هم جهت بدرقه حضور داشتند که باید تشکر نمائیم از این عزیزان که همیشه همراه و همگام با باشگاه هستند .


شروع برنامه آرارات روز یکشنبه بود بالاخره بعد از هماهنگی لازم با تبریز قرار شد تا تبریز با هزینه خودمان بریم و از آنجا به بعد  قرار داد داشتیم رفت و برگشت تا تبریز را  جناب آقای شایقی هماهنگی لازم انجام دهند . برای اسکان یک شب در تبریز یکی از همنوردان گرانقدر باشگاه جناب آقای حاج رضایی مکانی را با رایزنی دوستانی از تبریز تهیه و در اختیار ما قرار داد برای صعود به قله آرارات، پیش برنامه های آمادگی مثل صعود به قله های قاش مستان و یخچال  وعلم کوه  و تمرینات هوازی در طول هفته با جدیت و آمادگی بی نظیر در دستور کار داشتیم.

همگی عزم خود را جزم کرده بودیم تا به هدف زیبایی که داشتیم دست یابیم و در این راه با چند ماه تلاش بی وقفه، هر چه در توان داشتیم را انجام دادیم. صعود به قله آرارات نه تنها تجربه ای جدید از نوع خود بود، بلکه می توانست انسجام اعضا را بیشتر نماید .

بالاخره پس از اینکه همه بارها را در جعبه ماشین قرار دادند از دوستان و خانواده هایی که برای بدرقه آمده بودند خدا حافظی کردیم و از مسیر سرابله بطرف کرمانشاه براه افتادیم در اسلام آباد آقایان ان و الماسی سوار شدند و  در کامیاران جناب آقای لایق رحمانی و دکتر هم به ما پیوستند.چهار  نفر از دوستان هم  با ماشین شخصی همراه ما بودند جمعا 28 نفر شدیم  که حدود  ساعت 12 روز یکشنبه به سنندج رسیدیم پارک را برای صرف ناهار در نظر داشتیم .ناهار را در آنجا صرف نمودیم و بعد از استراحت کوتاهی براه خود ادامه دادیم در بین راه بچه ها با هم بحث و گفتگو می کردند بعضی مواقع هم آواز سر می دادند تا مسیر طولانی ایلام به تبریز طی نمایند به تبریز رسیدیم حدود ساعت ده شب بود آدرس محل را جویا شدیم و به آنجا رفتیم جای مناسبی بود برای همه ما تخت و پتو وجود داشت دیگر نیازی به باز کردن کوله و کیسه خواب نبود بعد از استقرار شامی تهیه کردیم و خوابیدیم قرارمان با آقای شایقی ساعت 5 صبح بود بیدار شدیم و بعد از صرف صبحانه سوار براتوبوسی که قرار بود مارا به مرز ببرد شدیم حدود ساعت 11 به مرز رسیدیم.

حس خاصی داشتیم، تجربه ی متفاوتی بود و می توان گفت در میان آن همه شور و شوق کمی هم استرس و نگرانی وجود داشت. شاید یکی از دلایلش شرایط کمی نا امنی ترکیه بود که همیشه  مشکل  بوده.  اما با کمی پرس و جو از مسئول برنامه  صعود تیم جناب آقای شایقی ، که ماه پیش باز تیمی را جهت صعود برده بود خیالمان راحت شد

 اتوبوس، یک توقف نیم ساعته ای  دربین راه برای تهیه آذوقه داشت آنچه بچه ها لازم داشتند خریداری نمودند .حرکت کردیم به مرز   رسیدیم و با چند دستگاه  سواری که مسئول برنامه تهیه کرده بود  به ورودی  مرز بازرگان رفتیم . در همان ورودی تعدادی از جوانان مشغول جا سازی سیگار بودند .و مرتب بدون نوبت خارج از صف در رفت و آمد بودن سیگار را جا سازی می کردندو کارتن ها را پرت می کردند و با آزار و اذیت مسافرین کار قاچاق سیگار را انجام می دادند و مامورین هم نظاره گر بودند .پس از پرداخت عوارض (220000هزار تومان ) و کنترل گذرنامه ها حدود یک ساعتی طول کشید تا از مرز  بازرگان خارج   شدیم مسافت سالن تا محل سوار شدن زیاد بود و کوله ها سنگین و وسیله ای جهت جابجایی وجود نداشت خانمها اذیت می شدند به کمک هم کوله ها را تا محل پارک ماشین هایی که قبلا لیدرهماهنگی کرده بود . بردیم 

سوار برماشین های ونی که قرار بود ما را تا هتل ببرند شدیم .حدود 40 کیلومتر از مرز تا هتل فاصله بود. کوله ها جا را بر ما تنگ کرده بودن در صورتیکه باید کوله را که حجم آنها زیاد بود در وانتی یا نیسانی قرار می دادند که متاسفانه این ناهماهنگی مشاهده شد.که بسختی این مسیر را تا هتل طی کردیم اما حس خوبی داشتیم در مسیر جاده که می رفتیم قله های آرارات همراه ما بودند. و عشق قله همه چیز را از یاد می برد .در نهایت عصر به هتل آرارات در شهر دوغو بایزید  رسیدیم .اتاق های دو نفره و یه نفره و چهاره نفره در اختیار اعضا قرار گرفت .

و ساعتی استراحت کردیم و بعد طبق برنامه تنظیمی ساعت 6 بوقت ترکیه جهت بازدید از قلعه سلطان سلیم با چند ون عازم شدیم عظمت و زیبایی قلعه ساعتی ما را به خود مشغول نمود بعد از گرفتن عکس و مشاهده این همه زیبایی مجددا به هتل برگشتیم .بعد از صرف شام در خیابانهای حوالی هتل و گردش برگشتیم و شب را در هتل به صبح رساندیم .ساعت 5 بیدار باش و ساعت 6 صبح بعد از اینکه لباس اضافی را در انبار هتل گذاشتیم با همان ماشین های ون بعد از پیمایش حدود یکساعت به پای کار رفتیم بچه های چون زودتر رسیده بودن در این فرصت حدود 20 دقیقه  نرمش کردیم با رسیدن لیدر و اسب ها کوله ها را تحویل بار بران دادیم و برای هر کوله مبلغ 100لیر پرداخت کردیم که با پول ایران 180 هزار تومان برای رفت و برگشت  میشد  و با کوله سبک در صفی منظم و مستقل (28نفر)براه افتادیم چون از استانها و شهرهای دیگر هم پراکنده حدود 30 نفر در این برنامه شرکت داشتند لیدر بعنوان سرقدم ادامه مسیر داد و ماهم در گروه دوم با سرقدمی جناب آقای تقی پور و خانم آسمون و عقبداری آقایان طلایی و فیض الهی و خط نگهداری جوان شایسته و توانمند باشگاه جناب آقای عبداله غیاثی مربی فنی جناب آقای نریمان جمشیدی و تصویر برداری همنوردگرنقدر و توانای تیم سید سعید حسینی نسب .برنامه روز اول صعود به ارارات رسما در روز دوشنبه 29 مرداد شروع شد .


مجموعا 65 نفری با عوامل برنامه می شدیم .بعد ازحدود  3 ساعت کوهپیمایی به کمپ اول رسیدیم .ارتفاع حدود 3330متر نشان می داد اسب ها هم همزمان رسیدن و کوله ها را تحویل گرفتیم و چادرها بر پا نمودیم. و چایی دم کردیم  .بعد از استراحت کوتاهی و رفع  خستگی دور چادرها را برای اطمینان کندیم چون اعتماد نداشتیم که شب باران نباشه .مکانی که انتخاب کرده بودند جالب بود دشتی صاف و تا حدود سبز .خوشبختانه آب هم وسیله شلنگی تا کنار چادرها آورده بودند و مشکل کم آبی حل شده بود .عصر بچه ها در کنار چادر لیدر جناب آقای شایقی تجمع نمودند و جهت سرگرمی شروع کردن به مشاهره از همه استانها کوهنورد داشتیم بچه های کرمانشاه هم مجلس را گرم کرده بودند به نوبت شعر می  گفتند نوبت به ما رسید متاسفانه نوازندگان و بچه ها شاد همراهمان نبودند آقای دشتی پور تا حدود جای خالی آنها را پر نمود چند دقیقه ای با آن صدای زیبایش مجلس را گرم نمود.

 عده ای به رقص کردی پرداختند تا دم غروب دورهم بودیم وبعد لیدر برنامه خاموشی را ساعت 9 شب اعلام کرد مجبور شدیم سریع شامی درست کنیم .بعد از صرف شام هر کدام به چادرها رفتند و خوابیدیم.

 برنامه ی روز دوم .کوهنوردی تا کمپ 2 بود  ساعت 8صبح  ساعت حرکت اعلام شده بود اما دوستان کوهنورد از ساعت 6 بیدار بودند و با سر وصدای خواب را از بقیه گرفته بودند.بیدار شدیم و بعد از صرف صبحانه چادر ها را جمع و جور کردیم و کوله را بستیم و تحویل بار برها دادیم و با کوله سبک ادامه مسیر از کمپ یک به طرف کمپ دو دادیم شیب تندتر می شد. و سنگلاخی بود .سرقدم برنامه بیشتر مسیر ها از مسیرهای پاکوب نمی رفت .حدود یک ساعتی در شیب تند و سنگلاخی رفتیم وتا به محل مناسبی برای استراحت توقف نمودیم حدود ده دقیقه زمان استراحت اعلام شد.چایی و تنقلات و میوه ای صرف نمودیم و با انرژی بیشتری به راه خود ادامه دادیم کمپ 2 از دور نمایان بود اما شیب بیشتر و تند تر می شد .به محل کمپ دو رسیدیم امکانات خاصی نداشت فقط چادر باربرها و آبی هم جاری بود .ارتفاع حدود 4150 متری جی پی اس نشان می داد جا به اندازه همه نبود به هرصورت در میان شن و سنگ چادرها را برپا نمودیم بعد از تهیه چایی و صرف  غذا برای روز سوم خودمان را آماده می کردیم هوا کم کم داشت سرد و طوفانی می شدعصری حدود نیم ساعتی  باران و تگرگ بارید لباس های گرم  را پوشیدیم و حال بعضی از دوستان بعلت کمبود اکسیژن مناسب نبود شب را به ساعت یک رساندیم سر وصدای همنوردان علامت بیدار باش بود.سریع وسایل لازم را در کوله حمله گذاشتیم و چادرها را بستیم ساعت 2 بامدادبا صدای سوت لیدر چراغ پیشانی ها روشن کردیم و در محلی همگی جمع شدیم .بعد از گرفتن آمار و شمارش دقیق حرکت کردیم .

ساعت 2و 15 دقیقه بود اعضای گروه ما 28 نفر مستقل به اتفاق تیم سی نفره  از دیگر استانها در صفی طولانی به سمت قله حرکت کردیم.

 به علت زیاد بودن اعضا، به آهستگی حرکت میکردیم. اما در اول کار برای گرم شدن بدن، بد هم نبود. اولین استراحت را ساعت 4 صبح به مدت ۱۰ دقیقه داشتیم. هوا سرد بود استراحت بدمان را سردتر می کرد کمی تنقلات و نوشیدنی خوردیم و مجددا حرکت کردیم. شیب مسیر کم کم بیشتر می شد و نفسها تندتر  به طوریکه حس می کردیم  رفته رفته شیب بیشتر می شد.و چاره ای نداشتیم بعضی آمادگی کامل نداشتند و تعداد هم زیاد بود حدود 65 نفر می شدیم. 

 زمان های استراحت بسیار مناسب بود و انرژی از دست رفته را به بچه ها باز می گرداند. هوا سرد وسردتر می شد اما کوهنوردی، مثل همیشه برای همه مان لذت بخش بود. خصوصا که هدف بزرگی داشتیم و مصمم بودیم که همگی بر فراز آرارات بایستیم.

مسیر را با انرژی بالا می رفتیم.

مه غلیظی منطقه را فرا گرفت هد لایت ها هم بر اثر سردی هوا شارژشان داشت تمام می شد به سختی می توانستیم پنج متر جلوتر را ببینیم. خوشبختانه در هیچ کدام از اعضای گروه علائم ارتفاع زدگی وجود نداشت.به آرامی به سمت قله پیش می رفتیم تا انرژی خود را از دست ندهیم. از میان تنقلاتی که همراه داشتیم شربت لیمو عسل نوشیدنی بسیار مناسبی برای صعود به ارتفاعات بود و بسیار به ما کمک کرد. پس از سه ساعت کوهنوردی در مه و هوای سرد آرارات، به یخچال معروف قبل از قله رسیدیم. این یخچال چهار فصل است و در اکثر مواقع فقط با کرامپون می توان آن را پیمود. ما نیز کرامپون ها را به کفش هایمان بستیم و آماده ی حرکت شدیم. بعضی کرامپون نداشتند آقای شایقی آنها را یک در میان در بین صف تقسیم کرد .مسیر زیادی نمانده بود و خوشبختانه حال همگی ما خوب بود. با کرامپون شش شاخه بسیار راحت می شد آن یخچال را پیمود.

 پس از گذشت یک ساعت، همگی دست در دست هم دادیم و پا بر قله ی آرارات گذاشتیم. آرارات را فتح نکر دیم بلکه عظمت و بزرگیش ما را در آغوش گرفت و پذیرفت اشک شوق را در چشمان خیلی از کوهنوردان روی قله می توانستیم ببینیم. همه به هم تبریک می گفتند. شاید بتوان حس آن لحظه را اینگونه توصیف کرد:

"حسی که یک کوهنورد روی قله دارد؛ احساس می کند تمام تلاشش نتیجه داده، احساس میکند توانسته، و این توانستن خیلی خوب و دلنشین است. 

. عکس های یادگاری را که گرفتیم، ساعت ۹:۱۵ به سمت پایین حرکت کردیم.مسیر فرود، دقیقاً از همان مسیر صعود بود.

حدود ساعت  12 به کمپ ۲ رسیدیم. یک ساعت وقت داشتیم که ناهار بخوریم و  چادر ها را جمع کنیم ، ناهار خوردیم، کوله ها را بسته و آماده تحویل دادن به قاطر کردیم. خسته بودیم اما حس خوب صعود به آرارات تقریباً این خستگی را محو می کرد. ساعت :13  از کمپ ۲ حرکت کردیم و ساعت ۱۵:۲۰ به کمپ یک  رسیدیم. منتظر ماندیم تا بعضی از بچه ها که مشکل پا داشتند هم برسند و همگی با هم به سمت پایین حرکت کنیم. کمی در کمپ یک استراحت کردیم و یک ساعت بعد به سمت پای کار حرکت کردیم.

ساعت های پایانی قبل از رسیدن به پای کار، همگی خسته بودیم و سرانجام ساعت 20 به پای کار رسیدیم؛ کوله هایمان آماده بودند و ماشین ها منتظرمان.  به محض رسیدن ما به ماشین ها با یک هندوانه شیرین و قرمز از ما پذیرایی کردند. ماشین ها به سمت هتل حرکت کردند. 14 نفر در یک ون سوار می شدند تعداد ما زیاد بود درنتیجه تعداد ماشین ها زیاد بودن  ساعت حدود 22به هتل رسیدیم، کلید اتاق را تحویل گرفتیم و بعد از حمام و عوض کردن لباس جهت صرف شام به خیابان رفتیم اکثر مغازه ها بسته بودند.

 تک و توکی باز بودن شام  خوردیم و به هتل برگشتیم ساعتی در سالن هتل که وای فاش هم روشن بود عکس ها را ردو بدل کردیم و هرکدام به اتاق خودمان رفتیم و خوابیدیم روز بعد جشن صعود در سالن هتل برگزار می شد که دوستان ما با اجازه لیدر به شهر اقدیر(ایغدیر igdir) جهت خرید می رفتند .

دو ماشین ون با هزینه شخصی خارج از برنامه کرایه کردیم و حدود دوساعت فاصله به شهر مورد نظر رفتیم اما با توجه به ارزش ریال و حتی لیر قدرت خرید نداشتیم مجبور شدیم برای رفع رجوع مقداری خرید کنیم تا ساعت 14 در شهر گشتیم و بعد از صرف ناهار به دوغوبایزید برگشتیم و با تحویل گرفتن کوله و بارها مجددا سوار بر دو ماشین ون و به مرز آمدیم.

روز برگشت( شنبه 3 شهریور ماه97 )

بود   پس از انجام تشریفات گمرکی، ساعت 17وارد ایران شدیم.قبلا با اتوبوس هماهنگی شده بود که منتظر ما بود لیرها را تبدیل به ریال کردیم و سوار بر اتوبوس بطرف تبریز حرکت کردیم .به ترمینال تبریز رسیدیم حدود ساعت 23 بود .اتوبوس vipکه از ایلام دربست گرفته بودیم حاضر بود و سوار شدیم بطرف ایلام فرصت نداشتیم شام بخوریم بچه ها عجله می کردند بعضی کارمند بودند و روز یکشنبه باید در محل کار حاضر می شدند بیسکویت و تنقلات با آب میوه ای جانشین شام نمودیم و همگی خوابیدن صبح روز یکشنبه به سنندج رسیدیم جهت صبحانه جای مناسبی نبود پیشنهاد گردنه مروارید دادم و دوستان پذیرفتند حدود 40 کیلومتری مانده بود جاده پر پیچ و خم سنندج و دو تونل کوتاه را پشت سر گذاشتیم و به گردنه مروارید رسیدیم جای مناسبی بود چشم انداز خوبی داشت صبحانه کامل آماده نمود با سفارش جناب آقایان لایق رحمانی و دکتر که همنورد ما بودن برای آرارات که در کامیاران به ما ملحق شده بودند تعارف زیادی کردن که در کامیاران بمانیم اما دوستان نپذیرفتند .در هر صورت تلافی شام را در آوردیم شیر و تخم مرغ و نیمرو  عسل و ماست محلی بسیار دلپذیر بود .بعد از صرف صبحانه همنوردان کامیاران با ماشین سواری که به استقبالشان آمده بودند بعد از خدا حافظی جدا شدند و ما سوار بر اتوبوس به ایلام برگشتیم که تعدادی از  همنورد ارجمند به استقبال صعود کنندگان آمده بودند ودر میدان شهدای ایلام ساعت 14 روز یکشنبه از اتوبوس پیاده و در میان آغوش گرم عزیزان برنامه صعود  پایان یافت تا یکی دیگر از افتخارات باشگاه کوهنوردان ایلام در کارنامه خود ثبت نماید .نقطه ای که در آن لحظه با خاطراتی خوب از یک صعود از هم جدا شدیم .

در پایان در حدی نیستم که تشکر کنم .بزرگواری و همراهی و از خود گذشتی همنوردانم چنان افزون و بی شماره که این برنامه به نحو احسن اجرا شدکه توصیف نتوان کرد .خداوند عزت و سر افرازی به همه عنایت فرماید انشااله 

تا برنامه دیگر و صعودی دیگر خدا نگهدار 

باقر رحمانی 97/06/04



گزارش صعود تیمی از پزشکان کوهنورد ایلامی به قله4850 متری  علم کوه 

به نام آفریدگار هستی 

گزارش صعود به قله  علم کوه دومین قله بلند ایران بعد از دماوند (معروف به آلپ ایران)

هدف برنامه: صعود به  قله علم کوه  و گردشگری در منطقه کلاردشت

نوع برنامه: برنامه شامل دوقسمت

1_صعود سنگین به قله علم کوه 

2_گردشگری در منطقه کلاردشت و رود بارک تا حصار چال و یخچال 

سرپرست برنامه: دکتر محمد هادی سلمانی پور 

تاریخ اجرا: ساعت 22 روز سه شنبه مورخ 17 مرداد ماه تا پایان روز جمعه 19 مرداد 97

نام منطقه برنامه : کلاردشت،مرزن آباد، روستای رودبارک.

گروه شامل دو تیم  یک تیم هشت  نفره آماده صعود به قله و یک تیم ده نفره گردشگری 

نحوه دسترسی به روستای رودبارک: ماشین شخصی یا عمومی

در ونداربن جا برای استراحت و خواب  رزو کرده بودیم .بنابر این با ماشین شخصی تا ونداربن رفتیم. از ونداربن با ماشینهای کرایه ایِ پاترول و نیسان بسمت تنگ گلو در ارتفاع حدود۳۲۵۰( نقطه شروع صعود به حصارچال و قله علم کوه)حرکت کردیم.باحدود ۵۰ دقیقه صرف وقت

اعضای تیم  صعودکننده  به علم کوه باید چهارشنبه شب به منطقه حصار چال می رسید   و شب در آنجا کمپ می زد که به فضل خدا اینکار صورت گرفت. هر چند با تاخیر.  شب در حصار  چال چادر زدیم و خوابیدیم راس ساعت 6 صبح روز پنجشنبه با سرپرستی دکتر عباداله فلاحی  استارت حرکت بسوی قله زده شد.از رود خانه عبور کردیم، به راه پاکوپ رسیدیم. شیب اول  را پشت سر گذاشته، بعد از یکساعت و نیم به ابتدای شیب دوم که شیب تندی است رسیدیم.در اینجا بعد از صرف صبحانه و کم کردن لباس ها ،به سمت قله ادامه مسیر دادیم .

شیب تند و نفس گیر بود با دوستانی که بدلیل شب مانی در ونداربن، دیرتر صعود را شروع کردند، تماس گرفتیم.پیام دادن که شما حرکت کنید، ما خودمان را می رسانیم .راه پر پیچ و با شیب تندِ صعود را پی گرفتیم .هر چه ارتفاع می گرفتیم نفسها منقطع تر می شد و نفس کشید سخت تر،جدالِ اراده استوار همنوردان و سختی و خشونتِ پُر چالشِ مسیرِ صعود.جدالی که پیروز آن اراده همنوردان بود.  به یال رسیدیم.در آنجا هم توقفی نمودیم و بعد از استراحت کوتاهی به راه خود ادامه دادیم تا حدودی همه چیز به خوبی پیش می رفت. قله نمایان بود. دسته دسته جمعیت کوهنوردان در حال صعود و فرود بودند. با چند مرحله استراحت کوتاه بقیه مسیر را طی کردیم .خدا را شکر مه نبود و هوا مساعد. زمانیکه به قله رسیدیم بعد از استراحت کوتاهی و عکس گرفتن منتظر ماندیم تا سه نفر از همنوردان که دیرتر شروع به صعود کردند برسند .از فرصت استفاده نموده چشم و دل را راهیِ شکارِ  چشم اندازها ، نواحی زیبا و دل انگیز و چشم نواز قله شدیم .خوشبختانه هوا هم صاف  بود.از روی قله یخچال علم چال در روبرو و قله های سیاه کمان و چالون کاملا مشخص بودند .همینطور شاخک های علم کوه شکوه بسیار زیبایی را به نمایش گذاشته بودند  .

 توقف  برای ما فرصت خوبی بود در این  هوای صاف و زلال آزاد کوه  دماوند  هم قابل مشاهده بود و خودنمائی می کرد. جای دوستان خالی بود . سه همنورد دیگر هم رسیدند.نمای روی قله به قدری زیباست که دوست داشتیم ساعت ها روی قله بمانیم. اما روی قله بصورتی است که جای نشستن ندارد و خطر آفرین هم هست. زیرا سنگ ها همه ریزشی و در زیر پا و  پائین دست، دومین دیواره مرتفع ایران قرار دارد لذا دوستان همنورد باید در زمان گرفتن عکس دقت نمایند و به پرتگاه نزدیک نشوند. که خدای نخواسته اتفاقی پیش نیاید یا سنگی از زیر پا به سمت دیواره سرازیر نشود که محل صعود دیگر کوهنوردان و سنگنوردان می باشد .در هر صورت به ناچار باید با قله خدا حافظی می کردیم .بعد از استراحت و گرفتن عکس دسته جمعی راه برگشت را در پیش گرفتیم وقتی که به دو راهی رسیدیم بر خلاف میل باطنی و احساس خطر سقوط سنگ،  از  مسیر شن اسکی فرود آمدیم در حالیکه مسیر شلوغ بود و احتمال ریزش سنگ از بالا دست وجود داشت به سمت پائین در حال حرکت بودیم که ناگهان بر اثر آب شدن برف و لرزان بودن سنگها ریزش سنگ شروع شد که سنگ بزرگی بطرف یکی از همنوردان سرازیر شدکه اگر توان جسمی و آمادگی لازم نمی داشت شاهد اتفاق ناگواری می شدیم. خدا را شکر به خیر گذشت. توصیه می شود همنوردان در این فصل از این مسیر برگشت ننمایند هر چند مسیر شن اسکی با وجود برف و یخچال اطراف زیبا و تماشایی هستند اما خطرات  خاص خود را دارند . بعضی مواقع در  صورت کافی نبودن دید در این نواحی و مناطق پائین دست، گروهها مسیر اصلی را گم کرده  و دچار مشکلات خواهند شد.


حال باید به حصار چال بازگردیم. برخی کوهنوردان یک شب دیگر در حصار چال استراحت می کنند وبرخی بلافاصله با جمع آوری وسایل به سمت تنگ گلو سرازیر می شوند .ما به حصار چال برگشتیم و تیم دوم هم تشریف آورده بودند در کنار هم تا ساعت 18 ماندیم. چون با راننده برای برگشت قرار داشتیم وسائل را جمع و جور کردیم.

و بطرف پائین راه افتادیم سر ساعت مقرر به ماشین رسیدیم و راهی قرارگاه ونداربن شدیم شب را در اتاقی که قبلا رزرو نموده بودیم خوابیدیم و روز جمعه 19مرداد ماه همگی به ایلام بر گشتیم 

.باید در پایان از همه عوامل اجرایی تشکر و قدرانی نمائیم بخاطر اجرای زیبای این برنامه خوب .

از جوانا ن عزیز همراه ازبزرگان و پزشکان عزیز از پیشکسوتان ارجمند و از مسئولین تدارکات تشکر نمائیم 

از خداوند متعال آرزوی سلامتی و طول عمر با عزت برای عزیزان خواهانیم 

شاد و سرحال و پا به کوه باشید.




قله نشانی از آن است که  میتوانیم که باقدرت اراده وتوان جسممان ؛ زندگی رابه آنچه می خواهیم وآنچه دستانمان قدرت خلق آنرا دارد ،تبدیل کنیم 

قله تشگر (Tashgar)

قله تشگر درارتفاع ۳۲۶۷ متر از سطح دریا درشهر بندر عباس استان هرمزگان قرار دارد. تشگربنا به گفته افراد محلی برگرفته ازسوختن درخت اورس است که درختی شبیه کاج است ومقداری الکل درون آن است که این درخت بر اثرصاعقه ورعد وبرق و چون مستعد سوختن است آتش گرفته و می سوزد.این قله از غرب به روستای سیرمند، از شرق به روستا هماگ، از شمال به روستای شمیل و ازجنوب به روستای سیاهووزاکین منتهی می شود. 

 مسیر آن از بندرعباس و در ۶۵ کیلومتری نرسیده به حاجی آباد است وباید به سمت روستای سیاهو و زاکین آمد و نرسیده به دو راهی به سمت چپ پیچید. 

 مدت رسیدن از بندر عباس به روستای زاکین  تقریبا ۲ ساعت می باشد

 و چند مسیربرای صعود داردکه بهترین آنها روستای زاکین می باشد

 ازروستای زاکین تا پای کار که مسیرآن جاده خاکی با شیب و پیچ های خطرناکی می باشد  تقریبا یک ساعت  با نیسان می باشد وباید توجه داشت وقتی بارش باران باشد دیگر نیسان ها به پای قله نمی روند وآن مسیر باید بدون نیسان رفت وبرگشت نمود.

 ارتفاع روستای زاکین ۱۱۳۰متر است وارتفاع پای قله ۱۶۰۰متر است  و روستای زاکین آخرین آنتن دهی موبایل است که در مسیر یکی دونقطه آنتن دهی دارد از جمله نقطه ای به اسم میداد رز انجیر که آنتن دهی دارد.

 سه چشمه آب در مسیر می باشدبه اسم پره زردی وگداز سوز (گزارسبز ) و  تنبید که آب آنها برای شرب قابل اطمینان نبوده و اسم گزاری آنهابا توجه به رنگ آنها می باشد وباید برای شرب در تمام فصول سال آب به اندازه کافی همراه باشد

 از پوشش گیاهی متنوعی با توجه به تغییرات ارتفاعی واقلیمی بر خوردار است . 

درختان تنومند و سرسبز  سرو کوهی  یا ول، کُنار، بادام کوهی، بنه، ارژن ودرختان دیگر دارد که زیبایی خاصی به آن منطقه ومسیرکوهنوردی داده اند  که بعضی ازآنان قدمت چندین ساله دارند

  از پای قله وشروع کوهنوردی تا کلبه ها ۴ ساعت  است وکلبه ها در ارتفاع ۲۵۰۰متری واقع می باشند   واز سنگ وبرگ درختان خرما ساخته شده اند از  کلبه ها که به کلبه های شب مانی مشهور هستند تا قله ۳ساعت است محل کلبه ها با اینکه منطقه گرمسیری است سرمایش استخوان سوز است باید لباس گرم همراه باشد با توجه به این اطلاعات  به سه طریق می شود صعود کرد.

 ۱- روزاول شب مانی در کلبه ها وسپس روز بعد صعود به قله و فرود از قله تا روستا

 ۲ - روز اول صعود به قله وبعد شب مانی واستراحت در محل کلبه ها وصبح روز دوم فرود به روستا 

 ۳ - روز اول صعود و فرود که قسمتی از آن  هم دررفت وهم در برگشت به شب برمی خورد چون مدت صعود وفرودتقریبا  ۱۳الی ۱۴ ساعت است تنها حسن این روش کوله کشی ندارد وبرنامه یک روزه است

گزارش برنامه:

 روز چهارشنبه ۹۷/۱۱/۱۸ تعداد ۱۰نفر از همنوردان با یکدستگاه اتوبوس VIPاز ایلام حرکت و از مسیر استان خوزستان و شهرهای استان بوشهر عبور کردند و صبح روز جمعه ۹۷/۱۱/۲۰ به بندرعباس رسیدند که صبح آن روز به بندر قشم رفته وپس از گشت وگزاروبازدیداز اماکن وآثارباستانی بعداز ظهر همان روز به روستای زاکین رفته بودند وما سه نفر دیگر که با وسیله شخصی روز سه شنبه ۹۷/۱۱/۱۷از ایلام جهت شرکت در کلاس دانش افزایی کوهپیمایی وسپس صعود به قله تشگر به استان بوشهر رفته بودیم شب سه شنبه به شهرستان برازجان که دوره مذکور در آنجا برگزار میشد رسیدیم و پس از شرکت در کلاس روز جمعه صبح زود به سمت بندرعباس حرکت کردیم و شب ساعت ۱۰ونیم به روستای زاکین رسیدیم وبه جمع سایر همنوردان که خانه ای در روستای مذکور کرایه کرده بودندومنتظر ما بودند پیوستم که پس از آماده کردن کوله و وسایل مورد نیاز آماده برای صعود شدیم ساعت بیدار باش ۲ شب وحرکت بانیسان ساعت ۳نیمه شب سرپرست برنامه اعلام نمود که ماهمه ساعت ۲ بیدار شدیم و ساعت ۳ سوار بریک دستگاه نیسان وبه سمت قله حرکت کردیم که راننده نیسان متاسفانه تعداد ۲۱ نفر سوار کرده بود که باتوجه به اینکه  جاده که پر پیچ و شیب دار بود ودر بعضی جا ها هم گل ولای بود نیسان باکندی حرکت وبا مشکل مواجه بود وما هم اذیت شدیم به هر صورت ساعت ۴ به پای قله رسیدیم که پس از خوش آمدگویی و تعیین سرقدم و عقبدار وخط نگهدار توسط سرپرست برنامه با نام ویاد خداوند منان از راه پاکوپ به همراه راهنمای محلی کوهنوردی را آغاز نمودیم وپس از رسیدن به  اولین چشمه در آنجا صبحانه خوردیم ومجددا کوهنوردی را آغاز وساعت ۸ به کلبه ها که اسم محلی آن بهنه است  ولی به کلبه های شب مانی مشهور هستند رسیدیم ونیم ساعت در آنجا استراحت کرده وسپس کوهنوردی را آغاز نمودیم دربین راه برای یکی از همنوردان مشکلی پیش آمد که مقداری معطل شدیم وکوهنوردی با توجه به مشکل ایشان با کندی انجام میگرفت  وسپس ساعت ۱۲/۳۰به قله رسیدیم.


باد شدیدی درقله درحال وزیدن بودوهوا بسیارسرد بودقله هم برف داشت که حمد وسپاس خداوند را بجا آوردیم وپس از گرفتن عکس شروع به فرود

کردیم. ساعت سه ونیم به کلبه ها رسید م

 ودر آنجانهار را صرف وساعت ۴مجدد از کلبه فرود را آغاز وساعت  ۶/۴۰ به پای کوه که محل ایستادن نیسان ها  که منتظر کوهنوردان بودند رسیدیم به نیسانی که منتظر ما بود سوار  وساعت ۷/۳۰ به روستای زاکین رسیدم  

در آنجا ما با سایر همنوردان خدا حافظی نموده وبا وسیله شخصی خود به بندر عباس آمدیم و شب در آنجااستراحت نمودیم و سایر همنوردان هم به اتوبوس سوار وبه سمت شیراز حرکت کردند که صبح آن روز در شیراز گشتی جهت خرید سوغات وبازدید از آثار باستانی وگردشگری داشته  وبعداز ظهر از شیراز حرکت واز مسیر شیراز به اهواز وسپس ساعت ۱۰ صبح ۹۷/۱۱/۲۲ به ایلام رسیده بودند وما هم شب در بندر عباس استراحت نمودیم و صبح روز بعد در سطح شهر گشتی جهت خرید سوغات داشتیم وساعت ۱۰صبح به سمت بوشهرحرکت کردیم هوابارانی بود و ساعت ۷شب به بندر گنگان رسیدیم  وشب در یک مدرسه در بندرگنگان استراحت  نمودیم. صبح زود روز بعد به سمت ایلام حرکت وباران هم در حال باریدن بود. پس گذشتن از شهرهای استان بوشهر و خوزستان  ساعت ۱۰ شب به ایلام رسیدیم.


در پایان از جناب آقای رحمانی مدیر باشگاه کوهنوردان که این برنامه خوب را تدوین نموده بودندو سرپرست برنامه جناب آقای مسعودی وسرقدم آقای فتح الله عزیزیان و عقبدار جناب آقای عبدالله غیاثی وعکاس برنامه آقای حسینی نسب وسایر همنوردان خانم هاوآقایان وآقای آرامش و راهنمای محلی آقای افشین سالاری ومردم خوب روستای زاکین کمال تقدیر وتشکر رادارم .

عزالدین یاری ۹۷/۱۱/۲۴


گزارش صعود باشگاه کوهنوردان ایلام به قله زلیخا در چهل چشمه کردستان 13 اردیبهشت 1398

بر اساس تقویم ورزشی باشگاه روز پنجشنبه 12 اردیبهشت 30نفر از اعضا ساعت 7صبح با یک دستگاه اتوبوس و دو خوردرو سواری از ایلام به مقصد روستای بست در کردستان حرکت کردیم. حدود 15 کیلومتر پس از دیواندره و عبور از روستاهای ابراهیم آباد- شریف آباد - آلیجان- سه راهی بان جانان  ساعت 18 به کمپ کوهنوردی روستای بست( ارتفاع 1800 متر)  رسیدیم. 

استقرار در کمپ با کیفیت و مناسب روستا و  راهنمایی مسئول خوب  کمپ آقای شکاری شب آرامی را برای همنوردان رقم زد . طبق برنامه ساعت 5 صبح روز جمعه 13ارپیبهشت همراه آقای شکاری راهنمای مسیر و 10 نفر از کوهنوردان تهران که با ما همراه شدند صعود خود به قله را آغاز کردیم.

پس از عبور از یال "باسک مه ره که" - "قلا میر عیسی"- "کما جار"-و " وه نجاوی"  20 دقیقه برای صرف صبحانه توقف کردیم. و پس از آن وارد منطقه "حصیر" و "کیه نی( چشمه) چه و ره ش" که پوشیده از برف بود شدیم و پس از  حدود 1/5 پیمایش مسیر برفی که ارتفاع برف آن از یک متر هم می کرد به "مله که وه " رسیدیم باد شدید و سرمای هوا مانع از توقف و استراحت می شد و پس از یک توقف کوتاه و تجدید قوا حرکت خود را بسمت چپ بنام منطقه "گا و یلان " ادامه دادیم که مه  و باد شدید صعود را دشوار کرده بود.

با کمک راهنمای محلی و  با تجربه( آقای شکاری) ساعت 12  و بعد از طی 11 کیلومتر همه گروه به سلامت به قله زلیخا رسیدیم و پس از ثبت خاطرات صعود توسط همنوردان با توجه به شرایط نامساعد جوی مسیر برگشت   را در پیش گرفتیم . پس از عبور از یال " برقلا" -  دره و "چه م( رودخانه) علیه مزه" و عبور از دامنه زیبای چهل چشمه ودیدن  مردمان دوست داشتنی کردستان که برای لذت بردن از طبیعت به  روستای بست آمده بودند، و پیمایش 23 کیلومتر مسیر ساعت 17/5 ،به کمپ کوهنوردی رسیدیم و یک صعود به یاد ماندنی دیگر در دفتر خاطرات باشگاه کوهنوردان به ثبت رسید. همیشه تندرست و پا به کوه باشید.



با استعانت از خداوند متعال

در مورخه ۱۴ خرداد ۹۸ ساعت ۵ بعدازظهر تعداد ۲۸ نفر از اعضای باشگاه کوهنوردان ایلام شامل یک دستگاه اتوبوس و سواری به سمت تبریز به راه افتادیم.

در ادامه ساعت ۲۱ در سنقر برای نماز و افطاری آخرین روز ماه مبارک رمضان توقف یک ساعته ای داشتیم.فردای آن روز عید فطر بود و چه روزی بهتر ازین برای جشن گرفتن و صعود به قله.

انتخاب اول برای صعود قله کمال در تبریز بود،برای صعود به این قله که در جنوب شرق شهر تبریز واقع شده است باید به پیست اسکی سهند رفت، فاصله این پیست تا شهر تبریز در حدود ۵۰ کیلومتر است، 

صبح زود در اتوبان زنجان-تبریز در فاصله ۳۰ کیلومتری شهر تبریز به سمت روستای سعید آباد مسیر را عوض میکنیم و با گذشتن از روستاهای ایرانق و متنق به پیست اسکی سهند رسیدیم، بعد از خوردن صبحانه و عوض کردن لباس ساعت 8:15 دقیقه حرکت گروه به سمت قله شروع شد.ارتفاع در این نقطه در حدود ۳۰۰۰ متر می باشد.

ابتدای مسیر قله جاده هموار است سپس میرسیم به پاکوبی که در سمت شمال شرقی مشخص است ، ما ترجیح دادیم ابتدا به دیدن دریاچه و جانپناه که نیم ساعت فاصله بود برویم سپس روی پاکوب اصلی حرکت را ادامه دادیم.

ازین به بعد مسیر دارای شیب تندی است.

ساعت ۱۱:۲۰ به قله رسیدیم و بعد از گرفتن عکس یادگاری به سمت پایین حرکت کردیم، ساعت ۱۳:۳۰ همه افراد گروه در سلامت کامل به پایین قله رسیدند و بعد از صرف ناهار به سمت شهرستان خوی و قله اورین به راه افتادیم.

*************************************************************************

برای صعود به قله اورین به علت مرزی بودن این قله با کشور ترکیع باید مجوزهای لازم را از مراجع زیربط اخذ نمود. مثل همیشه آقای رحمانی ریاست محترم باشگاه هماهنگی های لازم را از قبل انجام داده بودند.

غروب روز چهارشنبه به شهرستان خوی در استان آذربایجان غربی رسیدیم، حرکت ما به سمت غرب شهرستان خوی ادامه پیدا میکند، مقصد روستای بدلان در فاصله ۲۰ کیلومتری خوی و سپس روستای حصار که نقطه شروع قله می باشد. 

جاده باریک و روستایی بدلان از نظر زمان آن را طولانی می کند.

با تاریک شدن هوا به روستای بدلان رسیدیم، از اینجا به بعد با دو دستگاه وانت به سمت روستای حصار در فاصله تقریبا ۱۵ کیلومتری بدلان حرکت کردیم،جاده کوهستانی و خاکی که چیزی در حدود ۴۵ دقیقه طول می کشد تا به حصار برسیم.

بعد از ارائه مجوز صعود به پایگاه نظامی مستقر در حصار وانت ها ما رو به پناهگاه قله اورین داخل روستا رساندند.

بعد از خوردن شام ساعت در حدود ۱۱ شب بود که همه خوابیدن تا صبح رو سرحال و آماده شروع کنند.

صبح پنجشنبه ۱۶ خرداد در هوایی مطبوع و بهاری بعد از خوردن صبحانه در پناهگاه اورین به سوی قله به راه افتادیم زمان حرکت:ساعت ۶ صبح

ابتدای حرکت ما مسیر زیبایست و دامنه بسیار پر آب و سرسبزی را مشاهده میکنید.

در مسیر قله دریاچه های کوچک و بزرگ زیبایی از یخچال های طبیعی و برفهای آب شده ایجاد شده که اندکی از زمانمان را به گرفتن عکس در کنار آن اختصاص دادیم.

بعد از گذر از دریاچه ها چندین مسیر پاکوب برای صعود وجود دارد که انتخاب ما پاکوب غربی بود که دارای مقداری شیب تند اما طول مسیر کوتاهتر بود.

ساعت ۱۰ صبح بعد از چهار ساعت به قله رسیدیم ،دومین قله در فاصله ۲۴ ساعت فتح شد، همین باعث شد خستگی بر تن بچه های گروه احساس نشود.

بعد از گرفتن عکس یادگاری که زمان زیادی هم طول کشید به سمت پایین حرکت کردیم،در راه برگشت دامنه زیبای کوه پر بود از گله های گوسفند که چوپان ها برای چرا به آنجا آورده بودند.

بعد از دو ساعت به پناهگاه رسیدیم، اندکی زمان را صرف خوردن ناهار و استراحت کردیم و سپس سوار بر وانت ها حصار را به سوی بدلان ترک کردیم.

ساعت ۱۶:۳۰ بود که کنار اتوبوس در روستای بدلان مشغول چیدن کوله ها و مرتب کردن وسایل بودیم و بعد از نیم ساعت به سوی مهاباد به راه افتادیم.

به علت طولانی بودن مسافت تصمیم گرفتیم شب را در شهرستان مهاباد بگذرانیم و روز بعد به سمت ایلام حرکت کنیم.

روز جمعه ۱۷ خرداد ۹۸ بعد از گردشی چند ساعته در شهر و بازار، مهاباد را ترک کردیم و ساعت ۲ بامداد روز ۱۸ خرداد به ایلام رسیدیم،و اینگونه بود که یکی دیگر از سفرها و صعود های باشگاه کوهنوردان ایلام با صعود به دو قله به پایان رسید.

در پایان از آقای رحمانی مدیریت محترم باشگاه و تمامی کسانی که کمک کردن تا این برنامه به خوبی اجرا شود تشکر و قدردانی مینمایم.



قله شاهان کوه بلندترین قله استان اصفهان با ارتفاع ۴۰۴۰متر از سطح دریا  در شهرستان فریدون شهر در غرب اصفهان واقع شده است .

وفاصله آن تا فریدون شهر ۳۶ کیلو متر است بهترین واصولی ترین  مسیر جهت صعود به قله مسیرشرقی است که از فریدون شهر به تنگ عرب می رود وجاده آن دربعضی جا ها خاکی می باشد . 

بعد ازفریدون شهراز روستاهای گرجی نشین سیبک وقبل از گردنه روستای نهضت آبادو بعداز گردنه از روستاهای بردآسیاب وسرد آب ها که این سه روستا از لرهای بختیاری هستند که بعداز رد شدن از روستای سردآب سفلی به سمت سردآب علیا می رویم که قبل  ازرسیدن به روستای سردآب علیا  از محل کارگاه سدسازی سمت راست جاده خاکی وجود دارد که با ید از آن جاده  به آخرین محلی که ماشین می رود وبه تنگه عرب مشهور است رفت تنگ عرب به این خاطر می گویندکه زمانی تعدادی عرب در آنجا زندگی کرده اند وبعضی هم بیان می کردند که فردی دراینجا زندگی کرده وشهرتش عرب بوده ولی درحال حاضر عشایر آنجا لر بختیاری می باشند. 

بطور کلی مردم شهرستان فریدون شهر متشکل از قوم لر بختیاری وگرجی وترک وفارس وارمنی می باشند وبه شهرستان اقلیم پنچ قوم مشهور است. که تا تنگ عرب وچشمه با هر نوع ماشینی غیراز اتوبوس می توان در آن جاده تردد کرد.

  این جاده  برای مردم عشایر آن منطقه ایجاد شده است که تا محل چشمه وست عشایر می می باشد. 

 آن محل در ارتفاع ۲۷۵۰ متری از سطح دریا واقع شده است قبلا یک درخت بید داشته وبه تک درخت مشهوربود ولی حالا چند درخت بید در آن محل هستند وتوسط یکی از عشایرآن منطقه که از لرهای بختیاری هستند ساختمانی سنگی ساخته شده که کوهنوردان هم  می توانند در آن استراحت نمایند صاحب آن غذاهای نظیر آش دوغ وغذاهای دیگری درست می کند.

جهت شب مانی می توان از همین محل استفاده نمود زیرا باوجود داشتن آب ودسترسی به قله و هم هوایی بهترین مکان برای کمپ زدن وشروع کوهنوردی می باشد. 

 در مسیر آنتن دهی خوب است وآخرین محل جهت برداشتن آب محل کمپ عشایر می باشد که غیر آن دیگر آبی وجود ندارد وتوصیه ای که راهنمایان محلی داشتند بهتر است از داخل فریدونشهر نسبت به تهیه آب اقدام شود یا آب آن جوشیده ومصرف شود.

مسیرازمحل شروع (چشمه) تا ابتدای  یخچال  دارای راه پاکوب مناسبی می باشد که اگر درانتخاب آن دقت شود مشکل خاصی وجود نخواهد داشت راه شروع از دره برروی یخچال می باشدتا به دو راهی می رسد  که به دو راهی یخچال شاهان مشهور است که راه یخچال سمت راست صعب العبورمی باشد و ازراه یخچال سمت چپ باید رفت وکوهنوردی راادامه دادودر مسیر دره یخچال دارای شیب تند ی می باشدکه به سمت راست یخچال باید تغییرمسیرداده و از مسیر سنگلاخی باید رفت وکوهنوردی راادامه داد که در آن محل چند درخت سرو رونده وجود دارد وبنام سرو  مشهور است وآن محل نصف راه است 

از مسیرسنگلاخی واز محل سروها به بعد راه پاکوب مشخصی هم بعلت سنگلاخی بودن نداردکه بدون راهنما بخصو ص برای افرادوگروه هایی که بخواهند برای اولین بار صعود کنند با مشکل مواجه می شوند وحتما راهنما لازم می باشد

البته بیشتر مسیر سنگی وگرده ای بوده وبعضی قسمت های آن دارای سنگ های ریزشی می باشند 

که به نظر می رسد  صعود به شاهان کوه زمانی که مسیر پوشیده از برف باشد حرکت بر روی یخچال ها ومسیر سنگلاخی  راحت تر 

ودر زمان های دیگر چون حرکت بر روی مسیرهای سنگی بوده تاحدود بسیار زیادی خسته کننده و وقت گیر می باشد.

در ادامه مسیر ودرانتهای آن جهت قرار گرفتن برروی قله سه مسیرکه یکی دست به سنگ با شیب زیاد از زیر قله ودیگری تا حدودی شن اسکی و دارای شیب نسبتا تند  وسومی ازطرف یال قله که در سمت جنوب غربی قله است وبه مسیرشهرام مشهور است وجود دارد

  که  مناسبترین آنها مسیر شهرام   می باشد


ضمنا پیشنهاد می شود 

 ا- برای رفتن به این قله حتما از راهنما استفاده شود

 ۲- تجهیزاتی مانند کلنگ و گرامپون حتما همراه باشد 

 ۳- کفش مناسب نیمه سنگین

۴- قبل ازرفتن وضعیت آب وهوایی بررسی ومتناسب با آن لباس مناسب همراه باشد 


۵ - از هیات محترم کوهنوردی استان اصفهان وهیات فریدون شهرتقاضا میشود

 الف - با توجه به اینکه این قله در طرح سیمرغ می باشد واز کل کشور به این قله جهت صعود می آیند  

واز طرفی ابتدای دره شاهان تا قله سنگلاخی می باشد وراه پاکوب مشخصی هم ندارد اگر آن مسیر علامت گذاری با پرچم یا هر وسیله ای دیگر شود کاری مناسب برای صعود کنندگان می باشد وصعود به راحتی انجام می گیرد.

 ب - در محل چشمه تنگ عرب با توجه به اینکه آب هم هست سرویس دستشویی احداث گردد

 ج - با توجه به وضعیت خاص قله پایگاه امدادی هلال احمر درآن منطقه نیاز می باشد 

گزارش سفر  

ساعت۳بعدازظهر روز پنجشنبه ۹۸/۴/۶ تعداد ۲۷  نفرااز ایلام و۲نفرمهمان ازاسلام آباد با یکدستگاه ماشین شخصی و یکدستگاه اتوبوس VIP به مقصد فریدون شهر اصفهان حرکت نمودیم 

 وپس ازگذشتن از شهرهای اسلام آباد کرمانشاه نهاوند و بروجرد و دورودوالیگودرز شب در پارک شهر درود شام را خوردیم وپس ازخوردن شام به حرکت خود ادامه دادیم وساعت ۲ شب به فریدون شهر رسیدیم ودر خوابگاه پیست اسکی که از قبل هماهنگی شده  بود جهت استراحت و خواب مستقر شدیم وپس ازاستراحتی کوتاه ساعت ۴بیدار وساعت ۴ونیم با دو دستگاه مینی بوس وهمراه با راهنمایی محلی به سمت قله حرکت نمودیم وساعت ۶صبح از محل تنگه عرب  که همان چشمه ومحل عشایراست 

با نام یاد خدا وند متعال کوهنوردی را از راه پاکوب آن آغاز نمودیم

 ودردوراهی مسیر دره یخچال شاهان  برای خوردن صبحانه توقف کوتاهی داشتیم با توجه به طول یخچال وسنگلاخی بودن مسیر واینکه تعداد زیاد گروه های کوهنوردی که ازشهرهای مختلف برای این قله آمده بودند وحال چند نفر از همنوردان ما چون شب قبل استراحت لازم نداشتند مناسب نبود .مقداری با کندی مواجه شدیم وساعت ۱۲ پس از ۶ ساعت به قله رسیدیم وبا توجه به اینکه بالای قله هموار وجای مناسب برای استراحت دارد پس از گرفتن عکس و استراحت فرود را آغازنمودیم.

 برای فرود باید دقت زیادی نمود تا خدای نخواسته مشکل یاسانحه ای  ایجاد و پیش نیاید

 مابرای فرود مسیر شن اسکی را انتخاب کردیم تا ابتدای یخچال می باشدوسپس بر روی بخچال عبور کرده وتا انتهای شیب یخچال که باز از مسیر سنگلاخی فرود راادامه وسپس دوباره از محل سروهای رونده بر روی یخچال دره شاهان قسمت بعد از درخت های سرو قرار گرفتیم چون آن قسمت روی آن سایه گرفته بود در حال یخ زدن بود وبعضی از همنودان هم کفش مناسب و گرامپون نداشتند وگروه های دیگراز کوهنوردان هم درحال تردد بودند با کندی زیادی مواجه شدیم‌

 ساعت ۶ بعداز ظهر  به محل چشمه وجایی که ماشین ها ایستاده ومنتظر ما بودن همه به سلامت به آنجا رسیدیم پس از استراحتی کوتاه به ماشین ها سواروبه محل خوابگاه درپیست اسکی آمدیم .

شب در آنجا استراحت وروز بعد ساعت ۸ صبح به سمت ایلام حرکت کردیم نهاردر بروجرد بودیم وساعت ۷عصر به ایلام رسیدیم.

  

در پایان از همه همنوردان گرامی خانم ها وآقایان و مسئول باشگاه کوهنوردان کمال تقدیر وتشکر را داریم 

عزالدین یاری ۹۸/۴/۹








گزارش برنامه

موقعیت جغرافیائی:

خلنو، قله‌ای با ارتفاع ۴۳۷۵ متر است که در منطقه البرز مرکزی واقع شده است و بلندترین قله استان تهران است. خلنو و آزادکوه، هر دو حدود ۴۳۷۵ متر ارتفاع داشته و پس از قله دماوند و قله علم کوه سومین و چهارمین قلل مرتفع البرز مرکزی به شمار می‌روند.

قله خلنو در قلب رشته کوه های البرز مرکزی و در شمال روستای لالون (از توابع فشم) و منتهی الیه دره وارنگرود  قرار دارد. قله خلنو واقع در شمال شمشک و رودبار قصران، از شمال به دره رودخانه وارنگه‌رود، از شرق به دشت لار (محدوده‌ی لواسانات) و از غرب به‌وسیله خط‌الرأس هرزه‌کوه به منطقه دره رودخانه کرج متصل می‌گردد و از هر سو دارای شیب‌های تندی است. این قله سرچشمه اصلی رودخانه وارنگرود بوده که سرچشمه و منبع اصلی دریاچه سد کرج می‌باشد.

مبدأ صعود:

دسترسی به قله خلنو معمولاً از طریق یکی از سه راه زیر انجام می‌گیرد:
 ۱- عمومی‌ترین مسیر از طریق طریق روستای لالون (ارتفاع ۲۴۰۰ متر) به گردنه ورزاب، قله‌های برج و خلنو کوچک

۲- از طریق روستای شمشک (۲۶۰۰ متر) به قله سرک چال، برج و خلنو کوچک.

 ۳- از طریق دره وارنگه رود و دریاچه خلنو.
پس از گذر از فشم و سه‌راهی لالان، به روستای لالان و میدان اصلی روستا می‌رسیم که مبدا شروع برنامه است.

درباره روستای لالان:

لالان یا لالون از روستاهای دهستان رودبار قصران بخش رودبار قصران شهرستان شمیران استان تهران ایران است. به علت وجود گل‌های لاله، به این روستا لالگون، یا لالون گفته می‌شود، و دارای چشمه آب گازدار طبیعی که بومی‌های روستا به آن چشمه تلخاب می‌گویند. تورهای گردشگری زیادی برای بازدید از آبشار به منطقه می‌آیند.

چشم‌انداز قله:

آزاد کوه – شمال و شمال شرق  -  دره وارنگه‌رود  -  خط‌الراس سرکچال  -  جانستون

پوشش گیاهی:

گون، گلپر، لاله، شقایق، زرشک، سیرک، لوچک، گزنه، و. نام برد.

پرندگانی همچون عقاب طلایی، هما، کبک، دری، چکاوک، هدهد و حیواناتی مانند گراز، قوچ، میش، کل و بز، خرس قهوه‌ایی، گرگ و . در این منطقه یافت می شوند.

وضعیت  جوی در روز اجرای برنامه:

صبح آسمان صاف و آفتابی بود و بعد از ظهر کمی ابری بود و وزش باد قابل توجهی هم نداشتیم.

وضعیت آب در منطقه:

از ابتدای مسیر رودخانه وجود دارد که به دلیل دام و چندین گوسفندسرا استفاده از این آب توصیه نمی‌شود.

چشمه تلخ‌آب در میان مسیر (قبل از آبشار) که به دلیل طعم و مزه ناخوشایند قابل آشامیدن نیست.
بعد از آبشار و قبل از گردنه یک چشمه گوارا وجود دارد. (از روستا این نقطه حدودا ۴ ساعت پیمایش مسیر داریم)

وضعیت آنتن‌دهی تلفن همراه:

تقریبا بعد از آبشار دیگر آنتن‌دهی موبایل نداریم

شرح برنامه:

درحال بارگزاری.








گزارش صعود به قله کانی صیفی بام ایلام واقع در رشته کوه کبیر کوه با ارتفاع 2810متر
به نام خدا استارت صعود به قله کانی صیفی ساعت 5/30 روز 12مهرماه 98از میدان شهید کشوری ایلام روبروی استادیوم تختی زده شد.با دو دستگاه مینی بوس و یک دستگاه ماشین شخصی ،تعداد 36نفر از خواهران وبرادران عضو باشگاه کوهنوردان ایلام  
حرکت نمودیم.پس از طی یکساعت ونیم و عبور از شهر ارکواز ملگشاهی وارد مسیر فرعی جاده زرین آباد شدیم و سه کیلومتر مانده به روستای چشمه پهن توقف نمودیم و در یک محوطه که تعدادی ماشین کوهنوردان دیگر ،،پارک بودند پیاده شدیم وپس از جمع شدن در جای مناسب، مشاور برنامه جناب آقای حسینی نسب درمورد اجرای برنامه،رعایت قوانین کوهنوردی،احترام به طبیعت و حفظ محیط زیست مطالبی ایراد نمودند.

سپس با نظمی خاص در صفی کاملا منظم از جبهه ی جنوبی قله، راس ساعت 7 به سمت قله حرکت نمودیم هوای پاییزی بسیار مطلوب بود،و مسیرپوشیده از درختان بلوط و گلهای پاییزی بود،هرچه به سمت بالا صعود میکردیم نسیم بسیار خنک و بادی ملایم احساس می شد،پس از طی 3ساعت به دامنه قله محیط همواری رسیدیم و پس از صرف صبحانه
به مدت نیمساعت،،شروع به حرکت کردیم.

و از نقاط صعب العبور قله با نظمی خاص حرکت کردیم، نزدیک قله بادی شدیدی می وزید، ساعت 13/30 به قله رسیدیم ،
پس از استراحت و صرف نوشیدنی چای و خوردن میوه و خواندن نماز  و گرفتن عکس یادگاری با صفی منظم شروع به برگشت نمودیم.
ساعت حدود 3/5به دامنه قله رسیدیم و دوستان در این مکان ناهار صرف نمودن و پس از یکساعت استراحت، مجددا براه افتادیم ساعت حدود هفت به پایین قله و نزدیک نقطه شروع رسیدیم.
الحمدوالله صعودی موفق و بدون حادثه انجام دادیم ،

از سرپرست برنامه آقای مویدی
مشاور آقای حسینی نسب
خط نگهدار آقای هوشنگ طلایی
عکاسان محترم آقایان حسینی نسب و سلیمانی
هماهنگ کننده آقای سید نورالدین
عقبدار ،آقایان پورسعید و امامی
کمال تشکر و قدر دانی بعمل می آید.
باشگاه کوهنوردان ایلام 15مهر 98


بنام خدا
گزارش صعود باشگاه کوهنوردان ایلام به قله بلقیس در استان زنجان 
بر اساس تقویم ورزشی باشگاه روز پنجشنبه 28 شهریورماه 1398 تعداد 22 نفر از اعضا بسرپرستی جناب آقای  علی مسعودی  با شش دستگاه خودروی شخصی؛ ساعت ۷ صبح  ایلام را به مقصد تکاب و از آنجا به تخت سلیمان ترک کردند.

 

 

ساعت 17 عصر در تخت سلیمان پس از بازدید از قلعه تاریخی زیبای آنجا و اثر طبیعی بی نظیر زندان سلیمان، طبق هماهنگی های انجام شده به خانه بوم گردی آقای شمشیری در روستای نصرت آباد رفتیم.

 

ساعت 5 صبح روز جمعه با یک دستگاه وانت نیسان از پشت زندان سلیمان و جاده معدن سنگ به قورتینی یا" گرگ تپه " رسیدیم( 2430متر - 38s 0702172.   4059929)  و ساعت 6 حرکت به سمت قله بلقیس را با آقای عشاقی راهنمای محلی آغاز کردیم. 
از مسیر قرمز دره و با عبور از جویبارهای  مسیر به چشمه ای گوارای دامنه تپه قرمز  رسیدیم(38s 0703254.  4059654)  و پس از استراحتی کوتاه از یال سمت راست بالای تپه به سمت قله ادامه مسیر دادیم.

پس از دور زدن دریاچه در نزدیکی قله ( که البته در این موقع از کاملا خشک شده بود)ساعت 9 پس از 3 ساعت و طی 5 کیلومتر به قله رسیدیم.( 38S.  0705401. 4060443 _ ارتفاع 3350) پس از استراحتی کوتاه و گرفتن عکس های یادبود در قله از همان مسیر رفت به سمت پایین حرکت کردیم. در کنار چشمه تپه قرمز ضمن استراحت آقای رحمانی مدیر باشگاه در سخنانی یاد و خاطره همنورد تازه سفر کرده زنده یاد ملک پرتو؛ عضو دوست داشتنی باشگاه را گرامی داشتند و این صعود را با نکوداشت "زنده یاد پرتو" مزین کردند.

29 شهریور 1398 باشگاه کوهنوردان ایلام -
گزارش از نریمان جمشیدی 


این صعود تقدیم به همنورد تازه سفر کرده باشگاه " زنده یاد ملک پرتو"

 


نام خالق زیبایی ها 
گزارش صعود به قله  سیالان قزوین؛ 13 شهریور 1398 باشگاه کوهنوردان ایلام 
بر اساس تقویم ورزشی باشگاه ساعت 8 روز  چهار شنبه 13شهریور 15 نفر از اعضای باشگاه به سرپرستی آقای علی مسعودی ایلام را با 4 دستگاه خودروی سواری به مقصد روستای هنیز قزوین در منطقه الموت تر ک کردیم. با هماهنگی هایی که با آقای مجید قبادی راهنمای محلی انجام گرفته بود و اضافه شدن آقا و خانم پور شهباز از کوهنوردان اسلام آباد به جمع ما، شب را در روستای هنیز(ارتفاع 2200 متر)  و در منزل خانواده با محبت و دوست داشتنی قبادی به استراحت پرداختیم. صبح روز پنجشنبه پس از هماهنگی با بابر محلی، ساعت 6 صبح از روستای هنیز با راهنمایی آقای باقر رحمانی مدیر باشگاه، حرکت به سمت قله را آغاز کردیم. با روشن شدن هوا ؛ مه صبح گاهی زیبایی منطقه را چندین برابر کرده بود.

پس از  عبور از  میان درختان سرو و دیدن قله سیالان از دور و قطع ارتباط موبایلی و گذر از نهر ها و چشمه های مسیر؛  ساعت 10:40 به محل کمپ و جان پناه زر خان  (39s 0470398. 4040052). به  ارتفاع 3250 متر رسیدیم. آب گوارای چشمه کمپ و نیم ساعت استراحت، پس از  4/5 ساعت کوهپیمایی و طی 8 کیلومتر همنوردان را آماده ادامه مسیر به سمت قله کرد

ساعت 11 از کمپ به سمت قله  از مسیر پایکوب شروع به حرکت کردیم .پس از حدود یک ساعت به آخرین  چشمه مسیر در  ارتفاع 3500 متری( 39s 0470784. 4040682) رسیدیم،.با عبور از گردنه و یال مشرف بر یخچال های شمالی بر شدت باد اضافه شد . چشم انداز ابرها در پایین قله و بالای مازندران و دریای خزر بسیار دیدنی و منحصر به فرد بود با ادامه مسیر به سمت شرق، ساعت 14:30 تیم پس از   13 کیلومتر( از روستا تا قله ) به قله سیالان به ارتفاع 4175 متر صعود کرد و با گرفتن عکس یادگاری و لذت بردن از مناظر زیبای پایین قله و توقفی کوتاه و تجدید قوا از همان مسیر رفت به سمت کمپ برگشتیم.

ساعت 17:40 به کمپ رسیدیم و شب را در آنجا در کنار کوهنوردانی از دیگر مناطق کشور چادرها را برپا کردیم. ساعت 7/5 صبح روز جمعه از کمپ به سمت پایین حرکت کردیم و ساعت 11 به روستای هنیز رسیدیم و پس از استراحت و تعویض لباس و میهمان نوازی خوب خانواده قبادی، روستای دیدنی هنیز و مردمان با محبتش را به خدا سپردیم و راهی ایلام شدیم.
همیشه پا به کوه و دوستدار کوهستان باشید.
باشگاه کوهنوردان ایلام جمعه15 شهریور 1398
گزارش از نریمان جمشیدی

 


گزارش صعود به قله شاه البرز

باشگاه کوهنوردان ایلام 30 مردادماه 98
بنابر تقویم ورزشی باشگاه کوهنوردان ایلام 
ساعت 8 صبح روز سه شنبه 29مرداد ؛ تعداد 13 نفر از اعضای باشگاه با چهار دستگاه خودرو سواری از ایلام به مقصد طالقان حرکت کردیم و غروب همان روز با توجه به هماهنگی های انجام شده با آقای طاهریان راهنمای دوست داشتنی برنامه صعود و اضافه شدن سه نفر از دوستان انجمن اسلام آباد شب را در طالقان استراحت کردیم.
روز چهارشنبه پس از سپردن تجهیزات شب مانی به باربر محلی در روستای حسنجون ساعت 6صبح از کنار قبرستان روستا تا ابتدای مسیر حدود 1/5 کیلومتر با وانت راهنما و بعد از آن حرکت را به سمت محل کمپ در گوسفندسرا" میان آو " آغاز کردیم پس ) از عبور از باغ های زیبای میوه و پل چوبی" دور وان" در کنار چشمه" کوماندو گوشت چال"39S 0476717 4010876) استراحت کوتاهی داشتیم. در ادامه مسیر با عبور از سه راهی " خشکه چال" (سمت راست) - " سیاه آو" - " غارک تله "  و چشمه " کمر بن " ساعت 10:30 و پس از پیمایش حدود 13 کیلومتر به محل کمپ گوسفند سرای " میان آو.  کنار چشمه و چادرهای عشایر؛ رسیدیم"(39S   0478742  4014625). 

 


پس از توقف و استراحت با توجه به شرایط مناسب تیم و هوا و با تصمیم سرپرست برنامه آقای رحمانی ساعت 12:20؛ حرکت به سمت قله را آغاز کردیم.
مسیر پایکوب و مناسب را تا "سی چشمه "(39S. 0478499. 401276)  ادامه دادیم و پس از استراحتی کوتاه؛ خواندن نماز و  برداشتن آب به سمت" سیاه سنگان"   "گردنه خاص " مسیر سمت چپ ساعت 17:00به قله شاه البرز(39S  0477792  4018901) رسیدیم. و پس از ساعتی استراحت و گرفتن عکس های یادگاری از همان مسیر رفت؛ ساعت 20:00 به محل کمپ و شب مانی در کنار چادرهای عشایر عزیز بومی رسیدیم. 


 

 

صبح روز پنجشنبه پس از صرف صبحانه و جمع کردن چادرها و پاکسازی محل کمپ ساعت 8/5 به سمت روستای حسن جون راه افتادیم و ساعت 12:00و پس از 35 کیلومتر ( رفت و برگشت) به روستای حسنجون رسیدیم و صعود خاطره انگیز دیگری در دفتر خاطرات باشگاه کوهنوردان ایلام به ثبت رسید. 
همیشه پابه کوه و سربلند باشید.
 باشگاه کوهنوردان ایلام31مرداد 1398

 

 


بسم

بنام خالق زیبایی ها 
گزارش صعود به قله پرآو کرمانشاه
براساس تقویم ورزشی باشگاه کوهنوردان ایلام روز پنجشنبه 18 مهرماه 1398 تعداد 22 نفر از اعضای باشگاه با یک دستگاه مینی بوس و دو دستگاه سواری ساعت 14 به سرپرستی آقای علی مسعودی ایلام را به مقصد روستای چالابه در جاده بیستون به سمت کرمانشاه ترک کردیم و شب را در کنار کمپ حفاظتی منابع طبیعی در ابتدای مسیر صعود؛ بیتوته کردیم(البته  در اینجا هیچ گونه خدماتی به کوهنوردان مانند اسکان و آب و . ارائه نمی شود و باید از قبل تهیه گردد) صبح ساعت 4 حرکت به سمت قله را با راهنمایی آقای اقبالی از کوهنوردان  با صفای اسلام آباد از ارتفاع حدود 1450متر  در زیر نور ماه آغاز کردیم. 

پس از عبور از دره پر از درختان بلوط به ارتفاع 2200 متر بالای دره رسیدیم و از آنجا به سمت" چشمه دو زری " در ارتفاع 2100 سرازیر شدیم و 6:30 به چشمه( 38s 707994.  3808511) رسیدیم پس از توقفی کوتاه و برداشتن آب از چشمه به سمت قله ادامه مسیر دادیم.( در آنجا تابلو راهنمایی نسب شده که مسیر را نشان می دهد) 
ساعت 8:30 در کنار اولین تابلو خسته نباشید در مسیر  20 دقیقه استراحت و تجدید قوا کردیم.

پس از ادامه مسیر به سمت چپ و نمایان شدن کمپ و قله پرآو  ساعت 10:00 به کمپ ( ارتفاع 3100   38s.  706994.  5810297) که دارای سه اتاق نسبتا بزرگ داشت؛ رسیدیم و پس از نیم ساعت از کمپ راه قله را که خیلی هم نزدیک و البته شیب نسبتا سختی داشت در پیش گرفتیم. 

ساعت 11:20 به قله رسیدیم و پس از گرفتن عکس های یادبود به کمپ برگشتیم و بعد از استراحت و صرف ناهار ساعت 14:00 از همان مسیر رفت فرود را ادامه دادیم و ساعت18:00 به محل پارک خودروها رسیدیم و از آنجا راهی ایلام شدیم و صعود خاطره انگیزه دیگری برای همنوردان عزیز باشگاه کوهنوردان با تلاش عوامل اجرایی برنامه پرآو به ثبت رسید.
باشگاه کوهنوردان ایلام جمعه 19 مهر 1398
همیشه پا به کوه و سربلند باشید .

گزارش :از نریمان جمشیدی


بنام خالق زیبایی ها 
گزارش صعود به قله شیرکوه یزد باشگاه کوهنوردان ایلام 3 آبان 1398( یاد بود همنورد عزیز زنده یاد ملک پرتو) 
روز پنجشنبه 2 آبان بر اساس تقویم ورزشی باشگاه تعداد 9 نفر از اعضا به سرپرستی خانم صفورا پدرام با دو دستگاه خودرو شخصی ساعت 6 صبح ایلام را به مقصد یزد ترک کردیم. 
ساعت 21:30 به روستای شیخ علی شاه در ده بالا در جاده یزد به تفت رسیدیم و شب را در منزلی که از قبل هماهنگ کرده بودیم به همراه 5 نفر از دوستان انجمن دلدادگان غرب اسلام آباد سپری کردیم .
ساعت 5 صبح با راهنمایی آقای علی مسعودی از اعضای هیئت مدیره و فعالان باشگاه کوهنوردان ایلام حرکت به سمت قله شیر کوه را آغاز کردیم. ارتفاع محل حرکت 2500 متر بود و پس از 10دقیقه از روستا خارج شدیم و به تابلو راهنمای مسیر صعود رسیدیم و مسیر پایکوب به سمت دره نجیب را در پیش گرفتیم.ساعت 5:40 دقیقه با روشن شدن هوا دیگر نیازی به استفاده از چراغ پیشانی نبود و صدای آواز پرندگان بخصوص کبک ها فضای دلنشنی را برای همه بوجود آورده بود.

با عبور از دره نجیب و  چشمه زلال آن در  ارتفاع 3070 متر(40R. 223987.  3502703) و در سایه سار دره  و تابلوهای راهنمای مسیر ساعت 8:15 به جان پناه شیر کوه در ارتفاع 3500متر (40R.  223360.  3503263) رسیدیم و پس از20 دقیقه استراحت و تجدید قوا از مسیر پایکوب  به سمت قله که با شیب ملایمی امتداد داشت ادامه مسیر دادیم.


ساعت 10:30 پس از طی حدود 11 کیلومتر به قله شیرکوه ( ارتفاع 4075 متر) رسیدیم و با گرامی داشت یاد همنورد تازه سفر کرده زنده یاد ملک پرتو و گرفتن عکس یادبود صعود پس از یک ساعت از همان مسیر رفت به سمت پایین قله حرکت کردیم و ساعت 4:00 به روستای شیخ علی شاه رسیدیم .
از نکات قابل توجه مسیر صعود و کمپ شیرکوه ؛ تمیز بودن آن و همچنین پویا بودن حیات وحش منطقه بود که نشان از احساس مسولیت کوهنوردان و مردم دوست داشتنی استان یزد داشت.
همیشه پا به کوه و سربلند باشید .

باشگاه کوهنوردان ایلام 3 آبان 1398

گزارش: از نریمان جمشیدی

 


بنام خالق زیبایی ها
گزارش صعود باشگاه کوهنوردان ایلام به قله هزار کرمان 
در تاریخ 6 خردادماه 1399 تعداد 12 نفر از اعضای باشگاه کوهنوردان ایلام پس از صعود به قله بل در اقلید فارس با توجه به آمادگی همنوردان و تصمیم سرپرست برنامه جناب آقای رحمانی ؛ اعضا عازم کرمان و شهر  راین شدند و با توجه به هماهنگی های انجام شده شب را در راین مستقر شدیم و ساعت 5صبح روز 7 خرداد با راهنمای دوست داشتنی برنامه آقای نیکبخت با سه خودرو سواری همنوردان عازم روستای اردیکان در 80 کیلومتری راین شدیم و حدود 3 کیلومتر جاده خاکی پس از روستا به سمت قله را ادامه دادیم.

ساعت 6:50 از  کنار آبشار اردیکان ( 0523557.  326356. R40) با ارتفاع 3370 متر حرکت به سمت قله هزار را آغاز کردیم با توجه به برف چالهایی که در  دره غربی وجود داشت پس از طی حدود 1000 متر از دره مسیر را از  یال سمت راست دره ادامه دادیم . ساعت 8:30 در ارتفاع 3900 متر  20 دقیقه به استراحت و تجدید قوا پرداختیم.

با عبور  از قسمت های برفی مسیر و گردنه بالای دره دوباره در مسیر پایکوب صعود قرار گرفتیم و ساعت 11:45  تیم پس از طی مسافت 5 کیلومتر به  قله هزار  رسید (0526270.  3264704. 40R. ارتفاع: 4501متر)  و پس از گرفتن عکس های  یادبود  و البته جشن تولد همنورد گرامی آقای کمری در قله از  مسیر دره غربی به سمت روستای اردیکان برگشتیم و ساعت 16:00 پس از صرف نهار در کنار آبشار ریکان صعود به یادمانی خود را به قله هزار به پایان رساندیم .
همیشه پا به کوه و سربلند باشید.
باشگاه کوهنوردان ایلام 7 خردادماه1399

گزارش از نریمان جمشیدی

================================================================================

 

 


بنام خدا
گزارش صعود به قله بل شیراز باشگاه کوهنوردان ایلام
بنابر تقویم ورزشی فصل بهار 1399 باشگاه 12نفر از اعضای باشگاه به سرپرستی آقای باقر رحمانی با سه دستگاه خودرو شخصی روز 3خرداد از ایلام به مقصد اقلید شیراز حرکت کردیم. شب را با هماهنگی همنورد گرامی؛ آقای کمری در درود  سپری کردیم و روز یکشنبه پس از بازدید از میدان نقش جهان اصفهان و پلهای تاریخی  و صرف نهار در کنار زاینده رود به سمت اقلید ادامه مسیر دادیم .
با هماهنگی هایی که با راهنمای دوست داشتنی قله آقای اسلمی توسط همنورد عزیز آقای مسعودی انجام شده بود شب را در خانه کوهنورد حسین آباد اقلید مستقر شدیم.( 3415815.   0659419.  39R.   ارتفاع 2340 متر)
صبح روز دوشنبه 5خرداد ساعت 5 صبح با خودرو تویتای همنورد گرامی آقای فیض الهی پس از طی حدود 13 کیلومتر ساعت 6صبح به منطقه سرداب نقطه شروع مسیر صعود رسیدیم. 

 


 


 

مسیر پایکوب صعود را با عبور از کنار دره "لای اشکفت " و یال غربی دره تا ساختمان کمپ در ارتفاع 3450 متر ( 0666032.  3406455.  39R) و طی کردیم (3/5کیلومتر) . ساعت 9 پس از استراحت و صرف صبحانه به سمت قله ادامه مسیر دادیم .  پس از عبور  از خط راس بالای دره سبز و نقاطی از مسیر که هنوز برف زمستانه آنها آب نشده بود ساعت 10:20 به قله بل به ارتفاع 3945 متر  صعود کردیم و پس از گرفتن عکس های یادبود توسط همنورد هنرمند باشگاه جناب آقای سید سعید حسینی نسب  در قله از همان مسیر رفت ؛ برگشتیم.
همیشه سربلند و پا به کوه باشید
باشگاه کوهنوردان ایلام 
5خرداد 1399

گزارش از نریمان جمشیدی


آخرین ارسال ها

آخرین جستجو ها